Ah… çocuk! vakitsiz açan ,bir çicçek tarlası gibi yüreğin beyaz kardelenler, sarı papatyalar bükmüş boyunlarını ip - ince boynundan güneşe bakıyorlar...
her iç çekişte dünyanın bütün çiçekleri kanamada bütün kuşları havalanmada umudun evi yok, sevincin adresi neylersin çocuk...
ah…. çocuk! vereceksen, rüzgarlara ver sesini, tomurcuklara baharı muştulasın yarınlara
mümkünü yok artık, gittiğim her yere soluk yüzünü taşıyacağım ve seni her düşündüğümde çağımın utancını yaşayacağım ah! çocuk
alıntı
__________________
Hayat; vektorel kısa bir çizgiden ibaret. O nu dilediğinizce çizin. Çizin, çizin... KORKMAYIN