Keşke tanımasaydım seni dedirtmeseydin
Omuzlarıma bu kadar yük binmezdi o zaman
Gözlerim ağlamayı bilmezdi bu kadar sık
Kalbim hep seni atmazdı delicesine
Benim de ellerim sıcak olurdu belki böyle
Rüyalarımda tatlı hülyalarım olurdu belki
Duygusuzca düşünmezdim yokluğunda yılları
Hem üşümezdim de hiç böylesine ölüm karanlığında
Sen ne kadar karanlığım üşütür seni desen de
Kalbim kan çanağına dönmezdi sensizce
Kayan yıldızlara farklı dilekler tutardım
Adımlarım bu kadar küçülmezdi yorgun
Ben de gülerdim zaman zaman kimbilir
Deniz ve mehtap benim için de önemli olurdu belki
Güneşsiz dimamda kavrulmazdı ciğerlerim
Ruhum daralmaz benliğim sıkışmazdı
Tüm zerrelerim acı çektirmezdi bedenime
Öksüz bir garip gibi hissetmezdim kendimi
Sürekli uzaklara dalıp kalmazdım oralarda
Bütün geceler tütünü çekmezdim içime her an
Keşke
Ağaç şeklinde