Oysa artık ağlamanın bile dilinin kullanılmadığı bir coğrafyadan sesleniyordum sana..
Bir nefeslik gücüm vardı sadece gelmek için yanına,
Giderken yanımdan denizci düğümleriyle bileğine bağlayıp da kaçırdığın düşlerimi geri almak için canıma!
Derin bir nefes çektim,
Bir adım attım...
Basmadan daha ayağımı yere,
Yalnızlığım dolandı ayaklarıma yine !
Bir kaşık göz yaşında boğulmak neymiş,o an işledi taa ciğerlerime kadar işte..
En iyisi yeni bir plan yapmalı galiba!
Mesela devam edip de ağlamaya,
Kirpiklerimden yapacağım o sala atlayıp da mı gelsem yanına!
Ya da aslında kabul edip de,
Hiç kuraya girmeden hep kısa çöpü çektiğimi,
Çekip de gitsem mi en uzun yolların sonunda uzanan,dilini bildiğim o başka coğrafyalara....
__________________
Bir ihtimâl daha var, o da ölmek mi dersin? Söyle canım, ne dersin? Vuslatın başka âlem, sen bir ömre bedelsin!
Ağaç şeklinde