Beþiktaþ ekibi istanbula gelir, maç saatine yakýn stata girerler.. stata
takýmdan ayrý gelen SERGEN, takýmýn motivasonunun çok düþük olduðunu
görür, suratlar asýktýr, - Ne oldu neden yüzünüz gülmüyor diye
sorar. Takým arkadaþlarýndan biri,
- Ne olsun böyle bir takýmla oynamak zorunda kaldýðýmýz için
canýmýz sýkkýn, der..
bunun üzerine SERGEN:
-Pekala çocuklar, hadi siz gidin kadýköy'ü gezin, ben tek baþýma
sahaya çýkar oynarým, der.. Ve takým çocuklar gibi sevinerek stattan
çýkýp kadýköyü gezmeye giderler.. Maç baþladýktan 10 dk sonra BEÞÝKTAÞ
takýmý stata döner, skor; BEÞÝKTAÞ 1-Fenerbahçe 0.. e tabi bu durumda
daha da bir keyiflenirler ve tekrar dýþarý çýkar gezmeye baþlarlar..
Maç bittikten sonra stata döndüklerinde, maçýn 1-1 bittiðini görürler, FB
adýna Ortega, 85. dakikada bir gol atmýþtýr.. Takým arkadaþlarý hemen
SERGEN E koþarlar ve onu coþkuyla tebrik ederler..
Ama SERGEN üzgündür. - Özür dilerim arkadaþlar, sizi mahçup ettim, der.
- olur mu öyle þey, der BEÞÝKTAÞ takýmý, sen koskoca bir takýmla tek
baþýna oynayýp yenilmedin, daha ne olsun..
- Ama, der SERGEN, 12. dakikada kýrmýzý kart görmüþ olmam gerçekten benim
için utanç vericiydi.
__________________
Dudaklarýmý kanatýrcasýna ýsýrýyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum, bir saðnak patlasa
bitse bu kirli ve yapýþkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sýzýyorum gecenin tenha göðüne
sessizce çekip gidiyorum þimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,
öyle gitki arkanda izinden baþka birþey kalmasýn hayata dair
kýrmýzý kart
Ağaç şeklinde