Hamîd-üt-Tavîl hazretleri Tâbiînin meşhûr hadîs âlimlerindendir. Boyu kısa, fakat elleri uzun bir zât idi.
Şöyle ki;
Evinde durduğu zaman bir eli yere değerken, bir eli tavana değerdi. Kırk sene, yatsı namazının abdesti ile sabah namazını kıldı.
İnandığı gibi yaşadı.
Yaşadığı gibi öldü.
BİR MUCİZE
Bu zat, Enes bin Mâlik hazretlerinden rivâyetle anlatıyor: Resûlullah Efendimizle bir grup eshâb birlikte iken ikindi oldu.
Ancak su yoktu.
Eshâb telâşlandı.
Ve hemen su aramaya dağıldılar, ama bulamadılar. Efendimiz aleyhisselâm bir kab su istedi. Getirdiler.
Mübarek elini kaldırdı.
Kabın üstüne koydu.
O anda parmakları arasından suyun fışkırdığını gördüm. Hepimiz abdest aldık. Üçyüz kişi idik. Hepimize kâfi geldi.