Bu sabahta senden vazgeçtim,bütün sabahlar gibi...
güneşin ilk ışıklarına vererek umutlarımı,oyuncak dünyamın kapılarından çıkıp,girdim insan kalabalığına...
bu sabahta senden vazgeçtim,
kanlı bir gülücük dudağımda...
Bu sabahta senden vazgeçtim...insan kalabalıklarında kaybolursam, belki kaybolur diye düşündüğüm içimdeki aşkın,gözlerimde seni aratıyordu insan yüzlerinin tarifsiz derinliklerinde...
bu sabahta senden vazgeçtim,
paslı bir lanet dilimin ucunda...
Bu sabahta senden vazgeçtim...Kadifeden Kesemi takıp dudaklarıma,bir gülücük kondurup gözbebeklerime,girdim dünyanın koynuna...
bu sabahta senden vazgeçtim
sakladığım hüznüm damarlarımda...
Hatırlıyor musun bu sabahta senden vazgeçmiştim...Bu akşam da senden vazgeçiyorum;
// bu sabah da senden vazgeciyorum //
Ağaç şeklinde