güclü olsam yatardim mezar kenarina
titremesem hissetmeye calisirdim karanligi
icimdeki huzursuzluk artik büyüyor
yok olamiyor artik bu korku
sanki ipince bir cizgiden geciyorum
sol'a baksam kasirgalar gibi kopulacak
sagimda iste kuslar ötecek
direnislerim sanki bosunaymis gibi hissedilecek
ölüm sürüklüyor beni perde aralarindan
kollarimi tutmus sanki zorla aci cektiriyor
icim daralmis seni beklerken
umutlarim calinmis gibi hayallerim ise silinmis
nezaman yok olacak bu aci
nezaman sonlanacak bu hayat
kacinci damla sayilacak
nasil bitecegim artik
gidisim arkamda nelere birakacak
<<<gidişim...>>>
Ağaç şeklinde