tadı yok hiçbirşeyin
gittiğinden beri
unuttum sanmıştım
alışmıştım yokluğuna
gülebiliyordum artık
sebepsiz yere ağlamıyordum
yollarda geçişini beklemiyordum
dön diye dualar etmiyordum
alışmış mıydım sensizliğe
gülebiliyorum dedim ya
gülüyordum ama neye güldüğümü bilmeden
sebepsiz ağlamıyordum
hala sanaydı gözyaşlarım
yollardan geçişini göremiyordum
geçiyordun belki de
ama ben öyle dalıyordum ki
hayattan kopuyordum sanki
seni hayal ediyordum
belki de kendimi de katıyordum
o hayalin içine
dön diye dular etmiyordum
allahım bu sevda dan
kurtar beni diyordum
söylesene
unutmuş muyum seni
alışmış mıyım sensizliğe
yokluğuna....
<<<yokluğun>>>
Ağaç şeklinde