yaşam neyden ibaretti! yada hayata anlam katan neydi. Peki neydi geride bıraktıklarım, gelecekde beni neler bekliyordu. Yaşam neden acı veriyordu, isteklerimden neden bu kadar uzaktım, neden nedenlerle boğuşuyordum ve neden hiçbirşeyden zevk almıyordum. Bu bir kaos muydu?! İçimde kaoslarla mı boğuşuyordum, neden aşkdan korkar olmuştum nefret boyutunda. Tam aşk denen duygumu yitrirdiğimi düşünürken! neden karşıma biri çıktı ve tekrar eski duygulara dönüş yaptım. neden imkansız aşklar beni buluyordu! neden hep uzakda ulaşmakda zorluk çektiğim insanları karşıma çıkarıyordu hayat.
anlamsız herşey içimde,
anlamsız cümleler haykırışlar,
anlamını kaybetmiş içimde herşey,
anlamsızlıklar diyerında yalnızım şimdi,
yalnız kalmak istiyorum aslında,
zaten silmişim bir çok şeyi içimde,
neden çıkardın ki karşıma onu,
ben kendi anlamsızlığımda yok olurken,
ya onuda götürürsem kendimle birlikte,
peki ya o beni kurtarrırsa!!
yada tam bir hüsran yaşar ve ben tamamen yalnızlığa bürünür
ve kaybolursam bir daha bulunamayacak şekilde.
Neden bunca şey bilmeme rağmen hiç birşey bilmediğimi düşünüyorum.!!
Eski çocukluğumdaki günleri aramakdan sıkıldım.
keşke büyümeseydik dedim binlerce kez!!
dediğim tek keşkeydi bu hayatım buoyunca,
keşkelerden nefret ederim çünkü!!
bilinmezlikler yalnızlıklar,
anlamsızlıklar yokoluşlar,
hepsi bende hepsi,
kurtuluş da bende ama başkasının beni kurtarmasını bekliyorum.!!
gücüm yok çünkü..
keşke bunalım kurtuluşlar yalnızlık anlamsızlıklar
Ağaç şeklinde