Alakasız yer ve şekillerde karşılaştığım, sanırım bir grup insanın böyle alakasız bir şekilde düşüncelerini yaymak gibi bir amaca hizmet eden bir yazının ilk cümlesi. ama ben bu cümleyi okuduktan sonra geri kalanını okuyacak güce sahip oluyor muyum? hayır. olmadık yerlerde aklıma gelir oldu, her defasında gözümün önüne evrim teorisinin bir gece aniden cart diye çöküvermesinden sonra televizyonda geçen altyazılar, sokaklara dökülmüş panik halindeki ateistler geliyor. hepsi panikle telefona sarılıyorlar, gsm operatörleri kitleniyor. bir abondone, bir baş dönmeleri.. tam bir kaos yaşanıyor. sonra benim karnıma ağrılar giriyor, bir bakmışsınız gecenin bi vakti kalkıp yazıyorum. insanlar böyle böyle deliriyor.
- alo hilmi abi? iyi misiniz? orda çürümüş diyorlar?
- sorma orhan çürüdü, şoktayız, panikteyiz.
- napıyorsunuz abi?
- panik yapıyoruz orhan, sürekli bir panik hali var. hani ben agnostiktim güçlü olmak bana düşüyor ama yengen perişan, çocukları aldı kuran kursuna götürdü, ben de birazdan günah çıkarmaya gidiyorum. siz iyi misiniz, baban, oğlun, kutsal ruh?
- panik abi, herkes panik herkes atak. çürümez diyorlardı.
- titanic'e de batmaz diyorlardı, olsun şimdi çürüdü ama belki ordan bir çiçeğin bedenine yürüyecek.. sordum sarı çiçeğe orhan, ah orhan
Kaynak : Toplu bi mail olarak geldi benim değil yani
Ateizmin Çöküşü..
Ağaç şeklinde