sen ve ben
ikimizde ayrı mevsimlerden kopup geldik bütün herşeyi yarım bırakarak ve
beşinci mevsimi oluşturmak için yarım kalan hayatlarımızı bir yapmak sanki.. ikinin birliği gibiydik...O kadar mutluyduk ki herkes bize bakar bizi örnek gösterirdi...ama... bir gün yeri ayağımızın altından çektiler ve bizi sonu olmayan karanlığa mahkum edercesinie ayırdılar halbuki biz ikinin birliğini yaşamıştık ayrıda olsak...Hayat bu kadar acımasız olamazdı.Sen ve ben işte yarım kalan mevsimler ayrı yaşanan hayatlar şimdi senden uzakta bir şehirde hiç kimseyi tanımadığım bir yerdeyim ama senleyim..Senin olmadığın yerde nasıl senle olduğumumu soruyorsun??? bana değil mi?
Nasıl mı ?
Anlatayım o zaman günün hangi saatinde aynaya baksam gözlerini görüyorum aynada,yürürken ,yemek yerken,seni özlüyorumda ama diyemiyorum kimseye çiğlık atmak geliyor içimden sessizce bağırdığımı bir sen bir de ben duyuyorum çünkü ben seni seviyorum
SEN ve BEN
Ağaç şeklinde