Çiy doladım kasnağına gecenin.
Işıksızlığın hep yoksul yalnızlıklara çıkması doğurur o rüzgârı.
Giz dizilmiş çardaklar incir kokulu, çiçek hattı gözlerine doğru.
Kokunda korku. Kafka; mürekkebini içtiğim mevsimsiz aşk.
Ölümün önünde yayılan; çıbanı yüzümün. Devrik yürek savunması ömrüm.
Yaşlı bir adam vurgun yemiş.
Kuşlar. Düşler. Kapılma saatleri, basamaklarında ateş yatan zaman merdiveninin dik soluğuna.
Ve çekip giden bir ben, aynı denize, irkilen iskeleden.
2. Issızlık Sürüsü
Sıcak bir buğu düşürdüler ceplerinden, kışın gelişini gözlerime yıkan gölgeler, ölüme giderken. Sonuna vardım ufuk renginin, gündüz rüyalarımda gördüğüm. Gün sayıyor kör eşgalim. Sönüyor gülüşüm, gülün bağrında ikindi vakti.
Zaman çağlıyor, ömrümü biçmeden. Çölde ıssızlık sürüsü gecelerim. Pencerelerden akan yollarda usulca büyüyor hüzün.
İsyan dumanları. Bir kıyı, boğulduğum. Suçluyum. Talan edilmiş sokaklara yeleler taktım, yenilgilerimi asmak için. Korku salmış düş dudaklarına...
Üzgünüm.
3. Buyruk
Gecenin deniz kanatlarında, bir kuşun sesine dalmış düş topluyorum, gözlerime öpücük. Kendine açan bir ışığı emiyor kalbim.
Kara tren, sisler durağında akıntısı kavuşmanın. Ten, sahili gurbetin.
Dalga dalga köpürüyorum aşka... Buyruk: Tez boynu vurula!
4. Harita
Haritası parçalandı ellerimde gecenin,
bir yitiriş değil bu, sınırları tutamadım yerinde, gözlerime doldu sular,
şimdi zaman oynak bir gölge. Nasıl başlasak geri dönmemek için?
Hüzünkıran ardında saklanan kalbimle, artık, okyanuslara açılmak geçmeli içimden. Biliyorum. Ama kavuşmalar ayrılıktır bazen.
Hybrid-Şeklinde
