À Ton Absence La Trahison..

[RuYa]

Zaman geceye, yokluğunun en can alıcı, en çıldırtıcı saatlerine doğru ilerliyor.

Bu gece iliklerime dek işliyor sen(siz)liğim.

Hayalin olanca netliğiyle sahnedeki yerini alıyor.

Başkalaşıyorum derin düşüncelerimin berrak yoğunluğunda. Yokluğunla, varlığın

arasında gidip geliyor,

kendimce bir o yana bir bu yana savruluyorum; hangisinin benim gerçeğim ve

seçimim olduğunu henüz çözemedim ya da hangisine layık görüldüğümü..

Her şey içimde ve dışımda parçalara bölünüyor..

Ve teslim oluyorum sen(siz)liğime bir kez daha..

Yokluğun en tırmalıyıcı sesiyle tenime iyice sokulurken, böyle bir tutsaklıkta

varlığını bütün isyanımla haykırıyorum.

Her kendime çekilmelerimde binlerce kez yinelenen bu sahnede yokluğun ne

kadar teslimiyetci ise

varlığın onunla yarışan bir isyankar oluyor ruhuma.

Amansız bir çatışmanın ortasında korunmasızım. Gözlerimi kapatıyorum.

Artık susma ve duyumsama vaktidir. Bir yoksun, bir varsın; ama en çok

yoksun. Başım dönüyor.. Tutunuyorum yenilgilerime ve isyankar yüregime..

Sen gittiğini sanırken bile aslında en çok çoğalandın.. Ama hiç bir zaman

farkında olamadığın..

Sensizliğin fırtınalarını, sensizliğin sancılarını sen nerden bileceksin.. Sen hiç

sensiz kalmadın ki..!


[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....]