Gideceksen şimdi git....
Empoze edilmiş kangren
bir kibrit çakmasındayım bu aralar..
Intiharlarin namlusuna sürdüm kendimi...
yakılan anıları kendime ayırdım ..
Her kar tanesi düstügünde avuclarima...
Ölümün soguklugunu hatirlarım...
noktalanan bir sevginin kılcal damarlarında ölüyorum.
biriktirdiğim tüm çaresizlikleri ilan panosuna kutsuyorum şimdi..
sorulduğunda alevlenen sefilliğimi geri istiyorum...
ve sevmekten yorgunum.
çaresiz büyüyorum acılarıma..
kırılganlığım satılışta...
senden geri almak istediğim yalnızlığımı özlemekteyim şimdi...
Hadi git.....
Umut dedigin iskenceyi uzatirmis..
Bekleme bir an bile...
Simdi git.......
Kör kütük sarhoşluğum buyur otur yüreğime,
Hoş geldin üşüyen bedenime,
Dinle zamanın mecalsiz yorgunluğunu,
Titrek bir tınıyla al eline sazını,
Geldi gitti vardı birileri,
Alkışlayacağım seni merak etme ben varım daha,
Almadı alamadılar beni daha,
Büyük çok büyük kayıplar verdi yaşam yaşamsızlığa,
Adı sanı belliydi, oysa kalemi vardı gün gibi ortada,
Kırdılar kalemi yüreğiM rehin kaldı bu kentte.
adının baslangıcında yasaklanıyor her sey..
nefes alamıyorum....
sıkıldım...
hayat denen ikili denklem yoruyor beni...
hosuma gitmiyor artık yazdığım hiç bir söz..
kendime hiç olmadığım kadar yabancıyım bu aralar..
tasıdığım bu ten..
tanrım..
tanrım bu benmiyim..
kapı önlerinde bırakıyorum süretini..
aclığım yanlızlığından besleniyor..
karamsarım ...
alışıyorum yasaklarına yüreğimin...
bırakıp gidebiliyorum artık her seyi..
bir seni..
bir yarını..
dünlerimden vaz gectim...
döneceğim bir gün olmayacak benim..
kendimi yanlızlığın kalabalığında öldürdüm...
uyuyorsundur belki şimdi..
gözlerin mutlu göz kapaklarının altındaki karanlıktan..
bedenin tüm ızdırabıyla yorgun iklimler pesinde..
beilki de hal ağılığını tasımaktasın gecenin..
ayak uçlarında pembemsi morlukları ovuyorsundur şimdi..
yada gecenin kendini en unuttuğu sırada zamanın bosluğuna bırakmıssındır kendini..
işte tam orda..
kendine özgürlüğüne ne yakın hissettiğn yerin bir durak gerisindesin belki..
belikide en tatlı yerindesin ölümün..
Aglayamıyorum...
Gittigin günden beri, gözyaslarım bana küskün...
Yüregime cezam, içime hapsettim damlaları..
Suskun haykırıslar…
Görünmez acılar..
Biliyor musun?
Varlıgın ile yoklugun arasında bir fark göremiyorum simdilerde…
Varlıgında da hic olmadın ki!
Özür dilerim!
Vardın varolmasına da,
Bende olmadın ki hic!
Her nefesimde içime cektim, seni…
Ben ‘’beni’’ feda ettim sana…!
Şimdi yokum!
Sensin sebep, yokluguma…
Sözlerin, yüregime cezam!
Gözlerin kalbimin anahtarı…
Bir sana ait, bir sana dayanıksız...
Kaybettim sendeki ‘’beni’’!
Vazgectim kendimden…
Yüregine, yüregimle gönderdim hayallerimi..
Avuclarına bıraktım, umutlarımı…
Yüregimden sen sorumlusun!
Bende varolan, sende yasayan yüregimden…
Seni secti ''O''...
Cezam olsan ne farkeder?
Benim secimim degilmisin ki?
Kaybettim bugün kendimi…
Hükümsüzdür!
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk begendim!
Vazgectim bugün herseyden, halsiz kalbim..
Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim…!
Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...
Bu kez anladım!
Hüzünlerden bozma,
Mutluluklar yaşıyorum...!
şimdi ve sonra..
ne zaman adın gecse kullanılan cümlelerde..
bir ürpertidir kopar içimde..
hüznün ayak seslerini süküp atarım yüreğimden..
geceye safkın vurur..
ay ilk defa bu kadar aydınlatıyor yeryüzünü..
ve ilk defa resmine uzun uzun bakarak nefes alıyorum..
senle yasıyorum..
varlığın güç katıyor damarlarıma..
seni seviyorum...
Binmediğim hiç bir otobüs Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde Gittikçe azalıyor hayat Neyi erken yaşadıysam Hep ona geç kalıyorum Sana göçüyorum her sonbahar Yolların çıkmıyor aşkıma Unuttuğun yağmurların adı saklımda Seni içimden terk ediyorum
Susmaktan yoruldum Kuşlar ve şarkılar, bu şehri terk edeli Efkar demliyorum gözlerimde yaşlarımı, yanağıma varmadan öldürüyorum Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM
Ne unutacak kadar nefret ettin Ne hatırlayacak kadar sevdin Yıkık bir duvar kadar bile Pişman değilsin biliyorum Beni hep bulmamak için aradın Yanıldığımdın Yangınımdın Yangındın
Sensizliğe yenilmek Sana yenilmekten zor olsa da Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak Seni içimden terk ediyorum
Şimdi İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan İki yarım kaldık Tamamlayamadık bizi Elinden tutamadık yalızlığımın Saçlarımı da uzaklarına gömdün
İçimin mavisi senin okyanusundandı Al! geri veriyorum. Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim Sana bensizliği terk ediyorum
"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?
Ne tuhaf değil mi? İçimi acıtanda sendin Acımı dindirecek olanda. "Ya öldür beni" dedim Ya da git benden. İçi bulanık bir sevdanın ucunda Seni kaybettim. Aldırmadın aldırmalarıma Bir gecede yakıp yarini Şafaklara sattın ihanetini Küllerime basanlar bile utandı yaptığından İşte soluk bir ömrün son nefesi Benden İçimden Terk ediyorum.
sayfan hayırlı olsun çok sewdiim bi şiirdir biraz geç oldu ama borcumu ödemiş oldum
Normal
