Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki özgürlüğü…
Dilediğim kadar koşabildiğim,
Koştukça mutlu olduğum,
Sevdikçe sevildiğim
Gülüşündeki dünyamı özledim….
Öyle bir gülüş ki,
İçimi ısıtan
Ben buradayım dercesine
Ruhumu sımsıkı saran,
Bana ben olmayı öğreten bir gülüş..
Şimdi ona o kadar ihtiyacım var ki..
Çünkü ben kayboldum sensizlikte..
Çünkü güneşim kayıp..
Geceye mahkum oldum…
Gittin gideli soldu çiçeklerim..
Yağmurlar bile yağmaz oldu..
Ruhum kirli, yorgun…
Kalbim kırık , acılı…
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki huzurumu….
Gel artık sevdiğim..
Son baharlarımızı yaşayalım doya doya…
Gülüşünle doğdum ben,
Gülüşünde öleyim….
__________________
Hani bir söz var ya iz bırakanlar unutulmaz diye.
Sen bende öyle bir iz bıraktın ki silinmesi na-mümkün…
Ağaç şeklinde