"Aşkım....hadi seni bekliyorumm."
"Günaydın bitanem"
"Sen üzülme bebeğim,ben hallederim.." ve daha bir sürü şey......
O kadar yapmacik geliyor ki....Biliyorum senin suçun degil,benim hatam,benim ayıbım ama işte olmuyor,yakıştıramıyorum sevgi sözcüklerini O'ndan başkasından duymayı...
Ve sonra beceremiyorum elini tutmayı!!
Dönüp dolaşıp aynı yere geldiğimizi söyleyeceksin şimdi,bir daireye hapsolmuş gibi.....Ama elimde değil,uzaklaşamıyorum bu daireden.... Gidersem eğer yokolacakmış gibi hayat,bir daha nefes alamazmışım gibi...
En çok "Neden" demenden korkuyorum....Kararlı olsam da ellerini uzattığını görünce..Utanıyorum kendimden,başımı eğmek yetmiyor böyle zamanda....
Hani annenin çantasından para alırken yakalanırsın ya,ya da yemeğini tencereye boşaltıp dışarı kaçarken.."Yaaa annee yaa" der,anlamasını beklersin.
Dışarıda arkadaşların bekliyordur.Ağlarsın.
Ağlasam anlar mısın?
Daha yolun başındayken...Mutlu olma fırsatın varken,benden ayrılıp...
Bana ne kadar kızdığını biliyorum,seninle oynadığımı düşündüğünü..Ama..Eğer herşey farklı olsaydı..Çookkk çookk farklı olsaydı!
Sen beni tanıyorsun,anlamalısın bazı şeylerin zorla olmadığını.Yani düşünsene kaça bölündüm,kaç hayatta yaşamaya çalışıyorum,yaşatmaya çalışıyorum birşeyleri..
Nedenlerim yok..Bu yaptığıma bir karşılık olamaz ya da...
Git çocuklara anlat bu hikayeleri dersin,dinlemek istemezsin.Ben de bildiğimden cesaret edemem dahasına...
Keşke herşey farklı olsaydı.
Bana sesimi yükseltmeyi öğretmeseydin hayata karşı,"Sevdiklerin için..." demeseydin,affetmeseydin, kapasaydın kapılarını...
Ya da teslim olmasaydın hemen yalanlarıma,pişman olurdum ama bu kadar değil.
Şimdi günah çıkarır gibi yazıyorum olanları,ne benim sana anlatmaya yüzüm var ne de senin bunları dinleyecek gücün.Keşke bu yarayı gönlüne benden almasaydın.Keşke hiç almasaydın...
Yalancının mumu yatsıya kadar...Beni hiç affetme,olur mu?
Hiçbir sözümü dinleme daha,duymak isteme yalanlarımı.Yüzüme bakma,benimle konuşma...
Sevme de!
Beni hiç affetme,olur mu?
O kadar yapmacik geliyor ki....Biliyorum senin suçun degil,benim hatam,benim ayıbım ama işte olmuyor,yakıştıramıyorum sevgi sözcüklerini O'ndan başkasından duymayı...
Ve sonra beceremiyorum elini tutmayı!!
Dönüp dolaşıp aynı yere geldiğimizi söyleyeceksin şimdi,bir daireye hapsolmuş gibi.....Ama elimde değil,uzaklaşamıyorum bu daireden.... Gidersem eğer yokolacakmış gibi hayat,bir daha nefes alamazmışım gibi...
çok içten satırlardı yunemoz..
hani içim aktı demiştin ya..
bu yazıyada benim içim aktı
Beni Hiç Affetme Olur Mu_?
Normal
