Seni tahta koltuklu yazlık sinemalarda filmin orta yerinde aldım
hafızama. ve en heyecanlı yerinde hayatın ; kayboldun..
Mavi bir nehir akardı,
Yaz günlerinde şehir sokak sokak çiçek kokardı
Hangi sayfasını açsam kitaplarımın
Karşıma hüzünlü gülüşüyle
Aynı çocuk çıkardı
Beni yüreğimdeki elektrik
Seni kırlarda papatyalar çarpardı..
Uzun soluklu bir yoldu hayat, tutunmak için küçücük ellerimizle kaygan..
Uçurumların üzerinde hep yukarılara bakardık, başımız dönerdi, bir ışığa
yaklaşırken ışıklar sönerdi, haydi yeni baştan keşfederdik yollarını
gideceğimiz yerlerin, sıcaklığını arardık tutacağımız ellerin..
Koca bir kentin ortasında
Tanımadık yüzlerle dost olmaya başlarken
Yapayalnız yürümeyi öğrendik
Yapayalnız büyümeyi..
O yüzdendir yalnızlığın coşkulu patlamaları bende
O yüzdendir kalabalıklar arasında izimi kaybedişim
Bir hayatı sabaha karşı keşfedişim..
Şimdi durduk bir yolun başında, kaç sahnemiz kaldı bu oyunda, kaç rolümüz
konuşmak için, kaç gece sevişmek için ve kaç hedef ulaşmak için..
Ve aldırmıyorum sayısına hiçbirşeyin.
Ve umrumda değil kanı ömrümün.
Bir şarkısı var söylemek istediğim gönlümün
Onu söyleyeceğim
Kim dinler , bilemiyorum...
....
..
.
Uyku tutmadı, Sen tut beni..
en son koynunda unuttum günaydın dilimi..
Gözlerinde büyüdüm, yüreğim sende çocuk kaldı
hadi kalk gidelim, bizi görüp yazacaklar, az kaldı
En keyifli sabah kahvaltım ! Sen,
göğsünde yürüdüğüm balıkçı kasabası..
Akşamdan kalsın öpüşlerin, yalpalasın dudaklarımda
susuyorum, özlemin gelincik tarlası
susatma..
Gözüm tutmadı sensizliği, bir daha yollama..
Efkar dağıttım, herkese biraz düştü..
dalgalara gözlerimle yazdım şiirimi, ıslandı ama yırtılmadı..
kalbim, içli şarkılar kuşağı. İçinden geçiyor..
parmaklarım karanlıkta mum gibi..
sana yazıldıkça eriyor..
Ateşli çingene dansım! Sen..
uzağında kaldığım deniz ülkesi..
Tutamayacağın sözler ver bana, ben tutarım..
nefes alsın yorgunluğun dağınık yatak akşamlarında
Biliyorum, gözlerin bir İstanbul hatırası
kapatma..
Bugün çok çocuk olmak istiyorum..
Bugün bana da ona yaptığın gibi kahvaltı yaptırmanı istiyorum..
Ben bugün seni çocukmuş gibi özledim Anne..
Evet sen bugün bana, annem olduğunu hatırlattın..
Oysa ben biraz kızgınım..
Çünkü sen beni hep eksik tamamladın
Üşüdüm desem..
Yılmadan ayaklarıma ördüğün çorapları geçirsen ve kızsan, beni hala sevdiğini hatırlatsan..
Evet annem beni hala seviyor desem..
Kızdıya bana .. Niye kızsın ki annem,SEVİYOR ONDAN !
Annemi özlediğimde yan odadaydı, babamı özlediğimde de.
Aklıma anılar, yapraklar, mektuplar gelirdi,
Özlerdim sandıklanmış sevgimizi..
Beni seviyordu Annem ama beni tanımıyordu. Babamda,
Aklıma en kötü anne bile özlenir demek geliyordu..
Düşündüm,bir sabah uyansam alp dağılarına kaçsam. Sonra beni arasalar bulamasalar,
Ben bir masal olsam- aradıkları kitaplar arasında.
Bir ay dede..
Bir yıldız..
ve askıda kalmasa Çocukluğum!!!
Ben çınar ağacıyım şimdi, filizken bana inanmanızı çok istemiştim..
Güneşte süzülürken yeşilimi, kendimi yenileyebileceğime inanmadınız..
Nefret ettim kendim olmaya çalışırken veremediklerinizin acısını büyüttüğüm için..
Gelirdim ben aslında, sevseydiniz beni biraz..
Eve; -Sokak lambalarını sayarak gelmek,
ışıklar yanıyor mu diye ürkek ürkek cama bakmak,
kapıyı sessizce açmak, her şeyi istediğiniz gibi bulun diye dokunmadan küçük odama çekilip uyumadan uykuya kalıp, yine sizi görmek rüyalarımda-
Pazar kahvaltılarını özledim..Baba sen çok iyiydin, bir sigara daha alayım mı?
Anne; bana inanmak ister misin?
Biliyor musunuz; dans edemiyor güven duygumla kendim..
Öğretmenim size, bu okumaz dediği gün; bana inanmayı seçseydiniz keşke..
^^
Ben sevmeyi planlıyorum çocuklarımı..
Ve onlara güvenmeyi..
Onlarla Pazar kahvaltıları yapıp; bahçedeki çiçeklere su vermeyi istiyorum.
Ben, sizdeki kayıp sevgiyi aramak istiyorum.
Çünkü ben artık kendim olmak istiyorum..
Pazar kahvaltılarında mız mızlanarak uyanıp sabah güneşine teslim olmuş bir aşkla sevmek istiyorum çocuklarımı..
İşsizlik parasızlığa denk,peki sevgisizlik?
Kocaman yalnız bir hayata..
Deniz kadar sonsuz olamadınız..
Sizi ırmak yapan neydi bilmiyorum ama ben artık
DENİZ OLMAK İSTİYORUM!
Askerim icin.. En Sevdigim Siir.
Ahmet Telli - Belki Yine Gelirim ...
Normal
