Her ben, dolaylı şekilde bir seni anlatış, bir senden yakınıştır.
Çünkü benim yerim senle onun arasındadır.
Ve o değildir bana yakın olan, sensin.
Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini
şu sıraya göre düzenlerdim.
Sen, ben, o!
Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça. Her ben, ben'liğini sen'le anlar..
Yarım kalmış acılar denizi pencereme konardı geceyle, savrulurdum.
Gözyaşı kokusuyla dolu bir kuğu, zamanın sonuna kalkan, sürgünümdü; göz mavisi duman, sessizliğim.
Aktım ölü deniz kızıyla gökkuşağı saklı mektubun içine, pulumuz rüzgar oldu, postacımız güvercin.
Civa gibi eridik kabımızda.
Kırmızıya gittik.
Hemen yokladım yüzümü yağmurun yuva yaptığı ellerimle.
İyice şaşırmıştı alıcısı vapur ıslığımızın.
Saplandı gözlerimin ışığı yeni güne.
Mermer bir kayıkla geri döndük
diğer yarısına acının,
usulca çekildi deniz,
son bulduk,
yenildik.
Artık yataksız bir liman yüreğim, soğuk ve loş.
Kırık düşlerim.
Serçelerde gözlerimin buğusu.
Buruk içim.
Böylesi bir yenilgiyi beklemediğim için
sabahın en serin ucunda bağıran ben
intihar edecekmiş gibi sıkılıyorum
düşük boynuma asılı sonbaharı.
Çekildi yaşanan hıçkırıklara, yaşanmayan düş kırıntılarımızla boğulduğumuz odaya.
Düştü saat duvardan, telefon diye çevirdim yelkovanı:
İmdat.
Akrep soktu kendini.
Çan sesleri, ezan sesleri, mart sesi, çatılarda kaldı gecenin gizi.
Unuttum mektubun içinde boğulduğumu.
Elveda.
Senin sana rağmen bir yüzün var
Herkesin ilk aşkına benzeyen
Beklemek kadar acı , anlamak kadar zor
Nedensiz ölümlerin suskunluğu gibi
Yok karşılığı yüzünün..
Senin sana rağmen bir yüzün var
Herkesin ilk aşkına benzeyen
Yaklaştıkça imkansız uçurumlar
Nedensiz hayatların o büyük acısı gibi
Yok karşılığı yüzünün..
Fazla zamanım yok. Çıkmam gerekiyor. Sadece iyi olduğumu söylemek istedim. Seni çok ama çok seviyorum. Herşeyimsin sen babyshim. Benimkal her zaman..
__________________
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...