Bulunduğu yer: izmit,istanbul,kayseri,antalya,ankara
Yaş: 38
Mesajlar: 400
Tecrübe Puanı: 19
bir gece düşünün yok olduğunuz
bir gece düşünün yok olduğunuz
bir gece düşünün yok olduğunuz.... ihtiyacını hissettiğiniz bazı şeylerin ama yalnız kaldığınız.... her zaman yalnızlık iyi gelirken bu sefer sizi dahada depresyona sokuyorsa.... içinizde bazı şeylerin sizi kontrol edip içine çektiği derin bir kuyuya düşmeye başlıyorsunuz vede çıkışı olmayan bir kuyu gibi gözüküyorsa..... vede zaman denen illet daha bir yavaş işliyorsa.... bir gece sanki 10 güne bedel gibiyse ve yalnız bırakılmışsanız.... yıldızlarınız gökyüzü ay hepisi terk etmişse sizi....... koskoca dünyada bir toprakdan yaratılmış bedeniniz kalmışsa...... ruhunuz bile sizi terk etmişse......... insan denen mahlukat zaten terk etmiştir sizi çoktan....... ama ruhunuzun terk ettiği bir an ı yaşıyorsanız............ bir dalga misali kıyıya vuruyorsanız ve her kıyıya vurduğunuzdan kendinizden bir parça kaybediyorsanız..... parçalanıyorsanız ......her kıyıda bir parça siz ve zaman sizi dahada küçük parçalara bölüyorsa.......... aşk sevgi tekrar kapınızı çalmışsa ve siz ne yapacağınızı bilmiyorsanız........... ama her zaman yalnızlığınızla baş başa kalıyor kalmak zorunda kalıyorsanız........... kimse sizinle yalnızlığınızı paylaşmıyorsa müzikler bile size eşlik etmez olmuşsa ........bu hayattan soyutlanmışsanız......... ölüm yanınızda demektir.......... belki azrail yanınızda..... ensenizden üflüyor ve size bir şeyler fısıldıyorsa........ eviniz 10. katta ve yer betonsa aşağıda buluşmak üzere allahım cehennemini aç bana ...................
yalnızlık ve ölümün göz yaşları bir nehir gibi akan çaresiz yaşlar
bir gölet olur bu gece ağladığım gözyaşlarımla
yastığım ıslak tuzlu biraz şuan neden bir başkasına ihtiyaç duyarki insan
doğduğumuzda yalnızdık neden büyüdükce bir başkasına ihtiyac duyarız
ve yalnız kaldıysak neden dahada kötüleşir ruhumuz
sizi mutlu eden şeyleri yavaş yavaş kaybediyorsanız
ruhunuzu satmaya nedersiniz ben satıyorum ruhumu 5 kuruş abiler alın sizin olsun değeri kalmadı
bu dünyada karar verme aşamasındayım hala satıp satmama konusunda
insan olmak yada olmamak arasındaki farkı anlamaya çalışıyorum
insan olmak sanırım bir hata
sevmek sevilmek değer vermek kendini parçalara bölmek
her insan senden birşeyler istiyor ve sen kendini veriosun onlara bir parçanı veriyorsun
değer mi peki değmez gibi geliyor artık kendimimi düşünsem
acaba artık her insan benden değilde ben insanlardan birşeyler mi istesem
çıkar ilişkilerimi kursam istediğimi aldıkdan sonrada s....tirip gitsem
bakmasam bile arkama ama hala dağıttığım parçalarımı toplayamamışım ki
ama bu kadar iyi olmak değer vermek karşındakilere ne kadar doğru ki
neden hep acı çeken ben oluyorum
neden değer veriyorum karşımdakini neden bu kadar çok seviyorum
ben sanırsam hep kendimi satıyordum bilmeden bedavadan
parçaladım herkese aslında yok ediyordum sanırsam ama anladım ki...............
"" bir gece düşünün aşkı sevgiyi değer yargılarınızı içinizden birşeyleri yitirdiğiniz insan olmakdan vazgeçtiğiniz sadece kendinizi düşündüğünüz bir gece düşünün bir gece düşüünün zor olsada kararlar kendinizi satsanızda ruhunuzu teslim ettiğiniz bir gece düşünün ..............
konuşamıyorum kelimeler halimi anlatmaya kifayetsiz kalıyor
ama bu gecede bana kalan tek şey yalnızlığım
değer görmeyen sevgim aşkım duygularım saflığım çocukluğum kırık bir kalp manevi yönden çökmüş bir ruh gözlerimde ki mutluluğun kaybolup yerini sönmüş değersiz bir bakışa dönüştüğü
bir gecedüşünün kendinizi dünyaya ve onun hizmetindeki ruhlardan biri haline getirdiğinizi düşünün
ruhunuzu dünyaya sattğınızın ve içinizdeki sevgi aşk duygularınız çocukluğunuz
kırılmış kalbinizi yok ettiğiniz bir gece düşünün
kendinizi öldürüp dünyaya sattığınız bir ruh düşünün
bir gece bir an düşünün
artık düşünmeyin düşünmenize gerek yok
dünya yerime düşnüyor ben ben değilim ki düşüneyim acı çekeyim
dünya nederse artık o sistem ne derse o ben yokum artık
yalnız kaldığımda kimse kurtarmadı beni nehirde can çekişirken yalnız bırakıldım
ve şeytan kurtardı beni yaşa acı çek diye sağolasın be şeytan yok oluşumu başlattığın için
hemen bir çırpıda değilde yavaş yavaş yıllarca ölümle yaşamaya bıraktığın için beni sağolasın
birgece düşünün düşünmeyin artık be
gözyaşlarım kan oldu akıyor
şuan sabahın ilk ışıkları güneş doğdu artık kızıllığı gitti
bi benim kanlı gözyaşlarım kaldı hala uyumadım geceden kalan bir hal benimkisi
acılarım yok ediyor artık beni tüm ışıklarım karanlık
karanlık bir odaya hapsedilmişim yeni gün ve ben bir oyuncu olarak
verilen kendime çizdiğim rolü oynamaya başlamalıyım
ama içmdekini yok etmeliyim önce
onuda yapmak zor gibi kalbim ağlıyor ben ağlıyorum içimdeki his gitmiyor
ölmek yaşamakdan daha kolay gibi geliyor ölsemmi diye düşünürken yaşamaya karar veriyor
ama yaşamak için bir nedenin olmadığını görüyorsun
baddaniyeye sarıldım şuan arka fonda depresif şarkılar göz yaşlarım halen akmaya devam ediyor
ne yapmam gerektiğimde kararsızım bidiğim bir şey var
sadece beni ilerde neyin beklediğini biliyorum
sanki ona doğru koşuyorum bir rahip edasıyla
İLAHİ YALNIZLIK TANRIYA ADANMIŞ BİR RUH KABUL GÖRMESEDE VE ÖLÜMÜN GELDİĞİ AN YÜZÜMDEKİ MUTLULUK DEĞERSİZLİĞİMİN DEĞER KAZANACAĞI AN ARTIK HİÇBİR İNSAN OĞLUNU SEVESİM YOK
ben yazdım bunu anlamsız duygularımla belirtmek istedim çünkü bu cümleden sonra bir ben olmayacak..............
ben diye bir şey yok o kim acaba .........
olmayan ben oguzhan abdi oguz
__________________
karanlıkların içinde bir ölüm görüyorum aslan altın kafesinde can çekişirken zaman cezalandırıyor sonumu