Merhaba!
Gülüşümün sahibi,
Yaşamamın en gerçek sebebi....
Yokluğu hüzün,
Varlığı gece olması gündüzün...
Elvedaların bahçesinde,
Yaşam tohumlarım felç olurken sana merhaba!
Merhabasına en cok hasret kaldığım,
Özlemler tiyatrosunun baş rolu merhaba!
Bir yolcu gibi kabul et beni,
Şöyle geçerken uğrayanlardan...
Hep yaparız ya biz bunu,
Bir güzellik görünce inceleriz sağını solunu...
Bakışlarımı mazur gör, alınma üstüne,
Üzülme,
Giden senden gidiyor diye...
Gidecek yerlerin en güzelisin sen,
Bir kaç yalancı yalnızlık daha geçsin hele üzerimden,
Gelip bulcağım seni, yeniden...
Alacağım hüznün karanlığını gözlerinden...
Merhabalarıma sıkıştırdığım elvedaları görmezlikten gel,
Bilki her bir veda gebedir yeni hayatlara,
Akşam üstü okuldan çıkıp evinin yolunu tuttuğunda,
Gördüğün her sarı arabanın camında,
Her köşe başında,
Sarı çiçekler düzülü her durakta beni ara...
Bilki yüreğim, senli bir şarkıyla yeniden uğramıştır sana...
Vakitsiz gidişime kızma...
Çiçekler yeniden açmaz ki fırtınalı yağmurlar yağmasa,
Bol yağmurlu vuslatlar olmaz ki sevenler ayrılmasa...
Gelmeler bu kadar önemli olmaz ki gitmeler olmasa...
Eğer sıcak bir merhabaya hasret kaldıysan hala,
Şu eski anıları bir kurcala...
Gülüşünün, gülüşüme benzeyen sıcaklığına,
Saklamıştım,
Elveda tadında bir merhaba...
Elveda Tadında Bir Merhaba
Normal
