Bu gün Mayıs iki bin dört,ayın dokuzu anne,
Dillerde dolaşıyor,anneler günü diye bir terane.
Hatırlansın anneler diye,anneler günü demişler bu güne,
Olur mu bir gün hatırlamak seni,olur mu hiç,olur mu anne.
Beni yoktan var eyledin,yaratanımdan sonra,
Yıkadın,temizledin,giydirdin,doyurdun lokma,lokma,
Ben uyumayınca,uyku girmedi seninde göz yuvalarına,
Bir gün olur mu hiç hatırlamak seni,hiç aklımdan çıkmazsın ana.
Uzat ellerini öpeyim,dün olduğu gibi bu günde ana,
Sen ruhunu verdin,ömrünü verdin bize,ömür boyunca,
Bırak bende saygımı göstereyim,yaşadığım sürece sana,
Bir gün olur mu hiç hatırlamak seni,hiç aklımdan çıkmazsın ana.
Göz yaşların düşerdi,yapamadığın şeyler olunca, benim kundağıma,
Mutluluk yaşatmak için,çok uğraşlar vermedin mi yuvama,
Yoğu var ederdin mutfakta,doyurmak için bizi,kaynatırdın ocakta,
Bir gün olur mu hiç hatırlamak seni,hiç aklımdan çıkmazsın ana.
Bizim için çırpınır dururdun,bazen evde bazen tarlada,
Derdimiz derdin olurdu, bir isteğimizi bırakmazdın havada,
Severdin,okşardın her zaman beni,hastalığımda,iyilikte,sağlıkta,
Bir gün olur mu hiç hatırlamak seni,hiç aklımdan çıkmazsın ana.
Bir çiçek alın gidin annenize,hatırlayın diyorlar ana,
Benim kalbimin bahçeleri,komple feda olsun yoluna,
Bahçelerde,tarlalarda,kırlardaki çiçekler az gelir sana,
Hiç birisi karşılamaz verdiklerini senin,karşılıksızca bana.
Sen tarla oldun,çiçekler verdin,kardeşlerimi ve beni vatana,
Bize yaptıkların, ve sağlıklı kalman için duacıyız ALLAHA,
Bir gül değil,gönlümün tüm çiçekleri kurbandır senin yoluna,
Bir gün olur mu hiç hatırlamak seni,Ömür boyu olacak ana….