...
"Güneşin ülkesinin çocukları, bu coğrafyada öğretmen, doktor, milletvekili, başbakan hatta cumhurbaşkanı olabiliyorlar ama Kürt olamıyorlar. Yüreklerinde güneşin ışığını ve aydınlığını taşıdıkları halde, tuhaf bir karanlığa mahkûm ediliyorlar. Oysa RABBİM onlara bu dili bahşetmiş ve onları bu dille var etmiş. Bin yıllardır bu dilde yaşamışlar aşklarını, acılarını, halaylarını, şivanlarını... Ölümün rengi bile başkadır dillerinde. Direnmiş inadına. Yokolmamış, kaybolmamış... Ama kim açıklayabilir ki bir Kürt çocuğunun gözlerindeki kederi... Anasına ve anadiline olan o büyük özlemi... Güneş ülkesinin karanlıkta kalan çocuklarının, kimsenin iznine ihtiyacı mı olmalı, kendi türkülerini kendi dillerinde söylemeye?.. Yok artık daha neler..."
FATMA İZOL radikal ikide yayınlanan yazısının son paragrafıdır.
... Ötekileştirmeye çalışmak demek dışlamak demektir... Ötekileşmek demekte dışlanmam demektir... Mevzu ötekileştirmek yada ötekileşmek değildir... Mevzu bu dışlanmaya uğrandığı zaman ötekileştiren kesime verilmesi gereken cevaptır... Her ne sebeple olursa ayrıma uğramak yada ayırım yapmak ötekileştirilenlere şiddet hakkını vermez, vermemeli... Söylemek istediğim şey; her ne sebeple olursa bilerek, isteyerek, göz göre göre tek bir insanın can güvenliğini tehlikeye atmak kimsenin hakkı değil, haddi değildir... Hal böyleyken ev içinde bile kardeşinden ayrı tutulduğu zaman anne babaya şiddet uygulamak ne kadar mantıklıysa şiddete sebep olan bir oluşuma girmekte o kadar mantıklıdır...
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
Şiddeti kati bir dille kabul etmediğini belirtiyorsun kesinlikle doğru bir düşünce veya tutum.
Peki sen ; sana karşı uygulanan şiddete nereye kadar dayanabilirsin yada hangi vakte kadar düşüncenle ters düşmezsin ?
Güzel bir soru sormuşsun ... Bana uygulanan şiddete ne zamana kadar dayanabilirim bilemiyorum... Belki anında cevap veririm belki en uygun zamanı bulunca... Ama bana uygulanan şiddete vereceğim cevap karşıdakinin canına kastedme gibi bir sonuç doğurmayacaktır hiç bir zaman yada en azından Allah'ın izniyle cana kastetmeye kadar gitmeyecektir... Ben şiddetin her türlüsüne karşı ama nefsi müdafaa denen olgunun da yanlısıyım... Ama mevzu bahis konumuzda her daim ölüm ihtimalimizin bulunmadığını her an şiddete maruz kalmadığımız bir konudur...
Dediğin gibi bir çiçekle bahar olmaz... Ama her bahar bir çiçekle başlar...
Umarım ne demek istediğimi anlatabilmişimdir.
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...