Özgür sahne 1992 yılında kurulduğunda oldukça genç oyunculardan oluşuyordu. Deneyimsiz ancak alabildiğine heyecanlı, enerjik, ışıl ışıl oyunculardı. Şimdi bir çok yol arkadaşımız başka yerlerdeler, kimi Devlet Tiyatrolarında, kimi Ankara'da, İstanbul'da özel tiyatrolarda oyunculuklarını sürdürüyorlar. Onlar bizim gönüldeşlerimiz. Onlara teşekkür ediyoruz.
Kuruluşundan bu yana, yetkinleşme çabalarını sürdüren ve uzun bir zamandır eğitsel çalışmalara ağırlık veren Özgür Sahne, bu dönem, yine genç oyunculardan oluşan bir kadro ile izleyicisiyle buluşmak, ürettiklerini paylaşmak için, Yönetmenliğini Turgay ÖN'ün üstlendiği, İsmet Küntay'ın “403. Kilometre” adlı oyun ile izleyici karşısında.
Bir şekilde yolu bu şantiyede kesişen; aydın-işçi-köylü zorunlu birlikteliğindeki insanların; umutları, özlemleri, umutsuzlukları, gurbetlikleri, işçilerin kendi aralarındaki ve yöneticilerle olan ilişkilerindeki çatışkıları, kendi içlerindeki çelişkileri ve bilinçlenmeleri konunun sorunsalıdır. Oyun, slogancı değil, gerçekçidir. Gerçekçilik adına dil; karşılıklı söyleşime dayalı, arındırılmış seçkinci olmanın uzağında gündelik olanı çağrıştıran, sınıfsal konumu ve orunu belirleyen ve yaşatan araçtır. Sorunun ve sorunların varlığı gerçekçi boyutuyla ve uzantılarıyla göz önüne bu dille serilir. Bilgilendirme ışığında bilinçlenmenin kapısı aralanmış, tüm toplum sorundan sorumlu tutulmuştur. Çözüm; aklın öngörüsündeki bilinçlenmeye paralel üretilecek olandadır. Bu, bugünden yarına gerçekleşmesi hemen olası olmayan, zamana ve toplumun edimine dair uzun bir yürüyüştür.
Özgür Sahne çalışmalarında son derece özenli ve profesyonel bir yaklaşımla ve izleyicine en iyisini sunmaya çalışmaktadır. Oyuncu arkadaşlarımızın yürekten katılımı ve özverileri ile yeni bir soluk, yeni bir duruş için başlangıç yapan Özgür Sahne; bundan sonra da duruş biçimini her zaman emekten, özgürlükten, bağımsızlıktan ve demokrasiden yana sürdürecektir. Özgür sahne bu duruşunu sanat politikası olarak benimsemiş, amacını “değiştiren, dönüştüren bir tiyatro” olarak saptamıştır..
__________________
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...