tutsak_07_

[tutsak_07_]

Sana gelmeliyim
geçip ayrılığın gül bahçesinden
ateş kesilmeli damarlarımdaki kan
gecenin en koyu karanlığında gelmeliyim sana
göz gözü görmemeli
dilimde şiirlerim olmalı bir de
yüreğim papatya dolu kırlar
öyle gelmeliyim sana..

Avuçlarımda umut dolu yarınlarla gelmeliyim sana
başımda temmuz akşamları
sonra bir yıldız kaymalı
yüreğimin kuytu bir köşesinden
bakılmaya doyum olmayan gözlerin olmalı bir de
dolunay olmalı yüzün
öyle gelmeliyim sana..

Hasretin dağ gibi oturmalı yüreğime
öyle gelmeliyim sana
kimseler görmemeli yüzümü
kimseler bilmemeli
hafiften bir rüzgâr esmeli sana gelirken
gözlerimde yalnızlık
saçlarımda yıldızlar olmalı bir de
inceden bir yağmur yağmalı sonra
ve kavuştuğum gün sana
yüreğimi avuçlarının tam ortasına koymalıyım
kuru bir gül misâli
öyle gelmeliyim sana..

Acılarım elpençe divan durmalı karşımda
uykuya dalmalı aşkı bilmeyenler
dalıp gitmeliyim bir zaman
mushaf gibi duvarlara astığım sûretlerine
utanmalı geceler sonra
gözlerinin karasından
işte öyle gelmeliyim sana..

Yangın panayırları kurmalıyım bir de
yaşadığın şehrin meydanlarına
âhımdan tutuşmalı yarasaların kanatları
ardına bakmadan kaçmalı benden
aşkı tanımayanlar
bir sen kalmalısın yanımda, bir de hayâlin
öyle gelmeliyim sana..

Sana geldiğimde sesimden değil
gözlerimden değil
gözlerimin altından tanımalısın beni
boynumdaki ip izlerinden bir de
biliyorum yakışmazdı bana
darağaçlarını süsleyemeden gelmek kapına
ama öylece gelmeliyim
gelmeliyim ve sesinden öpmeliyim seni sonra
işte öyle gelmeliyim sana..

Kıpkızıl güller getirmeliyim sana
adı şiir olan
aşkın kerbelâsı olmalı yüreğim
kan olmalı sokaklar seni gördüğümde
görür görmez
bir “âh" koymalıyım kaşlarının arasına
cennetim olmalı gözlerin
öyle gelmeliyim sana..

Sol yanından ne haber deme bana sakın
bir aynadır şimdi yokluğun cebimde
bakıp bakıp delirdiğim
hergün
bir bilinmeyene gitmek hazırlığı yüreğimde
rüyalarımda yağmur yüzlü dervişler
boynumda sensizlik yaftası
ellerimde gül ve karanfil kokuları
kessem şiir akacak bileklerimden
kesmesem sen
kalmadı yanacak yerim gayrı
sana mâlumdur elbet
dokunsalar değil
artık dokunmasalar da ağlıyorum yâr

İşte böyle gelmeliyim
gelirsem sana
ve ciğer kanım olmalı sana sunduğum güller
bir sen kalmalısın
sevdâ nöbetlerimden geriye
bir sen
sonra cennet kokuları gelmeli uzaklardan
kokun gelmeli bir de
yeşil kanatlı yağmur kuşları olmalı omuzlarımda
ellerimde yokluğun
hasretin heybemde
bir de şiirlerim yüreğimde
öyle gelmeliyim sana..

ßæ

[tutsak_07_]

Ah bir söyliye bilsem sana
Seni ne çok sevdiğimi
Uzanıp tutabilsem ellerini
Yüreğim yüreğine kavuşsa
Benden çok uzaklardasın sevdiğim
Sen içime çektiğim nefesim
Aldığım her solukta benimsin
Düşlerimde yalnız düşlerimdesin
Seni uzaktan sevmekte güzel
Bana uzakken sevgin bu kadar güzel
Ya benim olsan.. sevdiğim
O zaman bu yürek dayanırmı
Bu kadar büyük sevgiyi taşırmı
İçimden bir çığlık kopuyor
Kimsenin duymadığı bir çığlık
Seni seviyorum diyor seni seviyorum...
Hemde hiç kimsenin sevmediği
Sevemeyeceği kadar
Canımda can kadar
Bir gün kara toprak olana kadar
Bu yürek bu sevdayla kavrulur yanar.....

ßæ

[bitlisli.esmer]

Seni unutmama izin verme!
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
Kokunu emanet bırak yastığıma
Ve izin verme seni unutmama asla!

Hadi bakışlarını bırak bana;
Hani o içimi eriten, hani sıcacık eden yüreğimi…
O bakışların…
O bakışların var ya hani!
Bırak onları bana
Ve ben saklayayım onları, usanmadan yüreğimin saklı kalmış yamaçlarında.

Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
İzin verme asla unutmama seni!
Kokunu,
Evet, evet…
Kokunu emanet bırak yastığıma mesela..
Dokunuşunu hatırlaması için son kez dokun yanağıma yada…
Ama, ne olursa olsun,
Seni unutmama izin verme asla!


Ayaküstü , alelacele bir öpücük kondur n’olur..
N’olur, gidişindeki sebepsizlik gibi,
Sebepsiz hatıralar bırak bana.


Gitme diyemeyen yüreğime emanet et gülümsemeni mesela,
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.



Gitmenle birlikte şarkıları ezberler oldu dilim bilir misin sevgili?
Her şarkıda tutulan dileklerin verdiği umutları öğrendi gidişinin ardından yüreğim..
Sen sevgili,
Hiç çakıl taşlarını saydın mı öyle bakarken toprağa?
Ben,çakıl taşlarını pek bir sever oldum gidişinle mesela..
Sen unutulmak için , sebepsiz ve aniden giderken yanımdan usulca..
Ben, bir avuç çakıl taşından beklediğim umutla;
İzin vermiyorum unutmasına seni yüreğimin oysa…
Oysa saçma bahanelerin ardına sakladığın gidişinle,
unutulmak isteyen olsan bile sevgili..
Ben, tüm bahaneleri unutup,
Şarkılardan seni diliyorum otobüs yolculuklarımda…


Unutulmayı göze alıp, aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
Kokunu emanet bırak yastığıma,
Ve izin verme seni unutmama asla!
Nolur,
N’olur gitme diyemeyen yüreğime son kez dokun ellerinle…
Gülüşünü emanet et mesela,
Ya da bakışlarını bırak…
Kokunu....
Gözlerini…
En azından,
Sabahları bakarak bana,söylediğin günaydınları toplasın yüreğim geçmişin sayfalarından…
İzin ver onlar sıyrılıp girsin geceleri koynuma.
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.

[tutsak_07_]

Her şarkıda tutulan dileklerin verdiği umutları öğrendi gidişinin ardından yüreğim..
çok güzel bi şiir tşklr

ßæ

[tutsak_07_]

Seni seviyorum demek,
Hiçbir zaman bu kadar güzel olmamıştı.
Hiçbir zaman böylesine,
Sevip sevilmemişti bu yürek.
Yüreğinde bana ve sevgime yer var mı?
Yer var mı aşka ve umuda?
O zaman yukarıya bak,
Ben ordayım her zaman yanındayım.
Gündüz güneşi'mle gece ay'ımla,
Kimsenin kucaklayamayacağı kadar
Kucakladım seni.
Bazen bir umut olmalıyım yüreğinde
Güzel yarınlarda gerçekleşmeyi bekleyen.
Sonra bir hayal düşüncelerinde,
Seni başka alemlere götüren.
Karanlık düşüncelerindeki
Son yaprak olmalıyım ben,
Hiç solmayan bir yaprak.
Seni yaşamalıyım duygularda,
Seni hissetmeliyim her nefes alışında.
Yağmur olup üstüne yağmalıyım,
Her damla benim sana olan sevgimdir.
Islanmalısın sevgi yağmurlarında.
Aydınlığın olmalıyım sonra,
Buğday sarısı güneşimle.
Kar'a kartanesi'ne ne dersin
Bembeyaz saf aşklar yaşamak için.
Ben senin vazgeçemediğin
Gökyüzün olmalıyım.
Ne sen beni unutmalısın,
Ne de ben sensiz evreni kucaklamalıyım.
Seni seviyorum demek
Hiçbir zaman bu kadar güzel olmamıştı.
Hiçbir zaman böylesine
Sevip sevilmemişti bu yürek.
Şimdi ben o güzeli seninle yaşıyorum,
Ve
Seni çok seviyorum.

ßæ

[tutsak_07_]

Aşk iki kişiliktir

Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Ataol Behramoğlu

ßæ

[bitlisli.esmer]

Kırgınım bu akşam

Odamdayım yine , ışıklarımı kapadım

Avutmaya çalışıyorum yüreğimi

Dargınım yine

Sizden yana bir sorunum yok dostlarım merak etmeyin

Ben akıllanmak bilmeyen gönlüme küskünüm

Söz geçiremeyişime , saflığına dargınım

Düşündüğüm gibi yaşayamayışımdan acayipliğim

Yaşadığım gibi düşünmekten korkularım

Dalından kopmuş bir yaprak misali savrulmaktan yorgunluğum

Hüznün en tepesindeyim yine ,

Yalnızlığımın dorugunda

Sevinçlerimi paylaşmanın acılarımı saklamanın huzurundayım ...

Bir tuhaf karanlık bu gün odam ,

İçime sığdıramadığım bir his var , bende bir tuhafım bu gece

Ufak bir tırtılım sanki ,

Ya kabuğumu kırıp kelebek olup çicegime konacağım

Ya da beni saran karanlığın içinde boğulacağı

[tutsak_07_]

ya kabuğumu kırıp kelebek olup çiçeğime konacağım...
yada beni soran karanlığa boğulacağım çok güzel bi yazı tşklrr

ßæ

[tutsak_07_]

Sevdiği olmalı insanın
Eski ahşap pencereye.hayat veren çiçek gibi

Özlemeyi sevmeli
Yıldız kadar gizemli.serçenin masumluğunda ürkek

Duyguyu yaşamalı bedeni
Rüzgara inat.ateşi yakmalı dokunmadan yüreği

Gözleriyle gülmeli insan
Ne kadar hüzün varsa içinde.eriyip gitmeli

Çocuk yüreği olmalı
Yemyeşil çayırlarda şarkı söyleyip koşmalı.bağırarak

Büyüsü sarmalı sevdanın
Seni kucaklayan.o eşsiz duyguların ferahlığında

Sıkıca tutmalı ellerini
Yarınsız zamanların iki yolcusu olmalı.cesurca

Yürekleri çarpmalı aynı anda
Nefesler.dalga dalga sararken bedenleri

Aşk Korkusuzca yaşanmalı
Birbirinde erimeli tutkunun alevleri...

ßæ

[tutsak_07_]

Hani
Minicik bir tohumu
Atarsın’ya
Toprağın yüzüne
En derinde
Tutunur’ya sevgiye
Toprağın suya kanışı gibi

Hani
Küçük masum bedeniyle
Uzatır’ya başını göğün yüzüne
Yüreğine sarılır
Işığın
Güneşin toprağı yakışı gibi

Hani
Düşer’ya yağmur toprağa
Nice canlar katar hayata
Dönüşür’ya sevgiler başağa
Arının
Çiçeği sarışı gibi

Hani yakarya
Bedeni içindeki ateş
Bir damla yaş
Bir yudum güneş
Hasretin yüreğe
Akışı gibi.

ßæ