bıLıyorum artık sevmeyeceksın benı, yuzumu gormek bıLe ıstemıyorsun bıLıyorum. ama en cok canımı acıtan bunLarı bana soyLemeden gercekLEstırmen oluyor... Oysa en basında herseyden vazgecmıstım ben, ama sen o herseyden vazgecmıs bır kosede unutuLmus, dısLanmıs sevgı fakırı oLan benı seveceğını soyLemıstın... Bunun ıcın ne cok emek sarfedıp benı olduğum yerden cıkarmıstın; karanLıktan... Bır mum ısığıydın bana bunu bıLıyordum ama sen aydınLığım oLacağını soyLuyordun, hersey cok guzeL oLacak sende sevebıLeceksın dıyordun...
Kabuk bağLamıs yaraLArım vardı benım, nasır tutmus bır kaLbım.. Onu hıssedebıLmek ıcın kac kere yumrukLamıstım goğsumu atısını duyabıLeyım diye... En cok yaLnızken onunLaydım en cok unutuLmusken hıssedıyordum onu. Gercekten sevebıLırmıydım ben ? YapabıLırmıydım bunu sence ? Sen buna benı ınandırmak ıcın herseyı yaptın ve bıLıyormusun en sonunda ınandırmıstın benı bende sevebıLecektım, benıde seven bırıLerı oLAcaktı artık... Ama ınsanLAr doyumsuz, kımse eLde ettıkLerıyLe yetınmıyor artık. Hem bak sende yoksun artık sen de dayanamdın benım sevgısızLığıme...
Burası yaLnızLıkLar sehrı... benım ıcın kendımden baska sevenımın oLmadığı bır yer.. Burda bır ısık bır umıt ıcın ınsanLar bırbırLerını yok edıyor.. Sonsuz ıstek carpısıyor bu sehırde.. bıLıyormusun bu sehır hep karanLık, aydınLığı buLamayanLarın sehrı burası. SokakLarı ıssız caddeLerı soğuk, burda kımse kımseyı goremıyor. En fazLa kendıne sığınıyor burada ınsan... Ve bıLıyormusun benı burdan cıkarttığında sana mınnetkârdım. Ama yıne burdayım, kendımı arıyorum yıne buLamayacağım yerLErde. kaLbımın parcaLArını arıyorum butun yaLnızLıkLarda, hayaLLerımın gercekLerını arıyorum yıne...
Dediğin gibi ben hayaLLerde yasıyorum ama bıLıyormusun hayaL ettıkLerım bunLar değiLdi...
Normal
