Geceler çok soğuk geceler sessiz
nasıl yaşarım şimdi ben sensiz..
Hani bana verdiğin o sözler..
Hani o gülen masum gözler..
Alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim..
Sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını Gel bana sor..
nasıl kıydın kendine gül bebeğim..
Bakışların gittiğin yerden uzak,
Yoksa gelirdim;
Sensiz anlamsızlığımı anladım, dön v.s. demek için
Bugün burada cumartesi,
Ben senin saçlarını, suçlar bakışlarını,
Geveze susuşlarını bile özledim
Ayrılık bu söyle sende farklı mı zaman?
Aynı soğuk.. Aynı hazan…
Bugün orda da Cumartesi mi
Sen de beni, ‘benim kadar’ özledin mi,
‘Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek’…
Ne kadar acı, ne kadar komik..
Ve bana ait değil mi?
Görmesem daha iyiydi
Seni orada o gece
Aradan yillar geçti
Silinmedin hafizamdan
Her gece gibi bir geceydi
Seni görene kadar
Birer birer çiktilar
Yerlerinden hatiralar
Hatiralar unutulmaz
Duygularima esir oluyorum
Seni görünce
Insan bin kere mi yaniyor
Bir kere sevince
Ruh bedenden ayriliyor
Çekimine girdim
Bir kere daha yandim
Ama canim
Gördügüme sevindim
Bin kere daha yanarim
Sana canim
Gördügüme sevindim..
Benden seni anlatmamı isteselerdi;
Bir yürek anlatırdım
İçinde koskocaman bir dünya,
Dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolunu aydınlatan...
Deselerdi yaz onu;
Yazardım en güzel şiirleri,
Dilsiz istekleri,
Dipsiz kuyu sarnıçlarında yuvarlanan aşkları...
Yazardım parmaklarım morarıncaya kadar,
Yazardım yüreğim yorulup duruluncaya kadar...
Deselerdi çiz onu;
Çizerdim dünyayı,
Her tarafı yedi veren gülleriyle yedi renk açan
En mevsimsiz çiçeklerin açtığı
Nakışlı, oyalı, özenli bir dünya...
Ve korkardım kendi çizdiğim dünyaya dokunmaya,
Korkardım çiçeklerin yapraklarının solmasından...
Deselerdi kim O ?
O derdim; yüreğinde deryaları taşıyıpta
Tek bir dünyalıyla bile konuşamayan,
O sınırsız sevgi deryasında yelken açarken
Sevgisini derin kişiliğine gömen...
Ve O derdim ;
Beni sabahlara kadar kendisini düşünmek zorunda bırakan insafsız...
O konuşunca yüreğindeki allı tebessümlerde kaybolduğum,
Sigaram kadar tiryakisi olduğum,
İçkim kadar başımı döndüren,
Görmediğim kadar özlediğim,
Özlediğim kadar dokunamadığım,
Dokunamadığım kadar masum...
Ve O derdim
Yaşayıpta yitirdiğim değil,
Yaşamayıpta bilmek istediğim,
Hayal olmayan tek gerçeğim....
Acımın acısından susmuşum
Ki suskunluğum göklere sığmıyor
Böyle bir acıyı kimlere nasıl anlatacağım
Gönül dar geliyor sevgime..
Kafam beynime..
Ah şakaklarım
Çatlayacağım
Anladım artık anladım
Kimselere anlatamayacağım..
Muzik dinLemeli..
Normal
