Sen gökyüzünde bir serçe, Ben yeryüzünde mahkum, Ben sende özgürlüğü sevdim, Pervasızca gökyüzüne açılmayı, Rüzgarla yarışırken Gökkuşağı salıncağında salınmayı, Bulutları yastık yapıp Hayalde olsa en olmadık umutlara Sana açılmayı sevdim...
Sensizlik uçurum, Düştükçe düşüyorum, Ben sana hiç bir şey diyemedim, Ben sana, ben dedim, ben... Ne kadar uzak olsan da bana, Ben sana umutlanmayı sevdim... Ve bütün varlığımla Ruhum sana uçmakta...
Seni öyle seviyorum ki Bir bebek kadar ilgiye Bir yaşlı kadar şefkate Bir mahkum kadar vefaya Bir evlat kadar ana şefkatine Bir aşık kadar sevilmeye muhtacım Gel artık sevdiğim gel Tut ellerimden Çek çıkar beni bu yalnızlık girdabından Yüreğimin adresi sensin... alıntı
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
"..Gönül Leyla'da Değil Mevla'da Sabahlamalı.."
Konu tutsak_07_ tarafından (07/12/09 Saat 04:05 ) değiştirilmiştir..
º°¨¨°º İçimi Çeke Çeke º°¨¨°º Nöbetteydim Yine Dün Gece
Aklıma Geldi O Son Bakışlar Saat Ya 3'tü Yada 3'ü 10 Geçe O Bakışların Dert Olmuştu İçime Yaktım Bir Sigara Oturdum Mevziye Dayanamadım.. Ve Başladım Ağlamaya..
Hem Sigaramı Hem İçimi Çeke Çeke... ...alıntı...
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
______________________________________________ Çok uzak yoldan Üstelik yayan Ve yetmezmiş gibi her adımda ağlayarak geldim
Evinde misin? Bekliyor musun üstelik? Ya da istiyormusun? Bunları bilmeden Üstelik düşünmeden geldim
Onca yaşanmışlığı bir kenara itip Ve sayfalarca doldurduğum günlüğü Bir kalemde silip Boş bir defter koydum heybeme de öyle geldim
Yağmur yağıyor üstelik Islandım sırılsıklam Oysa ben ıslaklığa alışığım Yüreğimden akan yaşları topladım avucuma Matarama koydum da geldim Susuzluğumda yolculuğumun Onları içe içe geldim
Bekliyorum kapında ışıkların kapalı Alıştım karanlıkta yürümeğe Önümü görmeden bastığın her adımın Beni bir uçurumdan aşağı atma korkusu ile geldim Son adımım kapının eşiğinde Eşiğinin ötesinde ne var bilmeden geldim
Bunca yırtılmış sayfadan sonra Beklentim yok hayat denilen kitaptan Anladım ki hayatın sana sundukları Sadece gösterdiği eli imis Avucunu sımsıkı tutup arkasına sakladığı O elini açabilmekmiş mutluluk Sana verdikleri ile yetinmemekmiş İnadına arkasına sakladığı elinde görebilmekmiş mutluluğun sırrı
Ben tüm yolculuğumda gelirken sana O elin hayali ile geldim
Kapındayım, ben geldim Kurt gibi acıkmış yüreğim bir lokma sevgiye Tüm bedenim tükenmiş İstesen de bir adım atamam
Yıkıldım kapına yorgun Yıkıldım kapını aç ne olur Zili çaldığımda bir adam bulacaksın eşikte Yorgun bitkin ve aç
Cafer Yılmaz
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
Alışkanlıklarım benden daha yorgun, Anılar şimdi uzakta bir yıldız.. İçimde çırpınan birileri.. Ağırlaşır birden bire yalnızlığım.. Mahsunluğun bulaşır biraz bana, Dokunsalar ağlarım.. ...alıntı...
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
Yıllar önce bir gamzem vardı sağ yanağımda şimdi artık olmayan… Mutluluk hayalinin peşinden koşarken; nerede ne zaman düşürüp kaybettiğimi bilmediğim. Çoktandır hissediyordum yokluğunu ama kendiliğinden açar diye bekliyordum. Açmadı!!! Bulurum umuduyla geldiğim yollardan geri dönüp aramak istedim. Sevdiklerimi çağırdım yardıma belki benim göremediğim yerlere bakar onlar görür diyerek. Kimse gelmedi. Tutmadı kimse elimi!! Onlarla yürürken düşürdüğüm gamzemi hiç kimse aramadı benimle… Yine yalnız yürüdüm o yollardatıpkı dün’de olduğu gibi. Tek başıma ararken kaybettiğim gamzemi onun yerine bir yürek buldum; Çiğnenip basılıp bir kenara atılmış.. Üzerine kazınmış isimlerden tanıdım benim yüreğimdi. Kocamandı!!! Yıllardır içinde taşıdığı sevgiler kadar büyümüştü. Aldım elime… Çok ağırdı!!! Baktım içine nedir bunca ağırlığı yapan diye. Can(m) kırıklıklarıyla doluydu. Hüzün acı hayal kırıklığı Yüreğimi tekrar kafesine yerleştirmek istedim sığmadı!!! Bulduğum yere koyup arkama bakmadan koşup uzaklaşmak istedim. Bırakamadım… Yüreksiz yaşamayı göze alamadım. Şimdi!!! Ellerimde; kesiklerinden ince ince kan sızan can(m) kırıkları dolu bir yürekle kalakalmış durumdayım yol ortasına. Ne o kesiklerden akan kanı durdurmak için koşan ne de içindekileri boşaltıp bana gamzemi geri verecek yürek var.. Hayat bu olsa gerek!! Yaşadıkça sevmek sevdikçe yaralanmak yaralandıkça kanamak kanadıkçaa.. İnsanlara güvenini yaşama coşkunu umutlarını gülüşlerini gamzelerini kaybetmek… Kaybettikçe!! Her şeyin kocaman bir hayal ve yalan olduğunu anlamak… Anladıkça!! Bu dünyada yalnız yapayalnız olduğun gerçeğini kabul etmek. Hayat bu işte!!! Gamzelerini ve daha birçok şeyini birlikte yürürken kaybettiklerin ne seninle kaybettiklerini arama ne de yaralarını sarma zahmetine katlanmıyor. Sen kendin arayıp bulacaksın kaybettiklerini ve sen kendin iyileştireceksin yaralarını.. Hayatı öğrendim!! Benim gerçek sandıklarımdan oluşan kocaman bir yalanmış. Gerçekler ise insanın içini yakacak kadar yamanmış. ANLADIM!!!! ...alıntı...
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
"..Gönül Leyla'da Değil Mevla'da Sabahlamalı.."
Konu tutsak_07_ tarafından (26/05/09 Saat 20:03 ) değiştirilmiştir..
slm taner nasılsın sayfanı ziyaret edeyim dedim sayfanı çok renklendirmişin emeğine sağlık bu arada çay var mı senin sayfaya geleyim derken yoruldum da..
__________________
///YALNIZIM,YALNIZLIĞIM BENİ DİNLEMEKTE,YALANDA OLSA NE VAR Kİ BU ŞARKIYI SÖYLEMEKTE,YALANDA OLSA İÇİMDEN BİR BULUT AKIP GEÇİYOR,YALANDA OLSA ((MUTLUYUM)) BU BANA YETER.....
Kaybetmek..... hayatı kaybetmek,sevdiklerini,aşkı ve en önemlisi seni kaybetmek.......