Farkında olmalı insan...'ßir damlacık sudan nasıl yaratıldığını farketmeli..Anne karnına sığarken,şu koca dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere nasıl sığmak zorunda kalacağını farketmeli...Henüz bebekken dünya benim dercesine avuçlarının sımsıkı kapalı olduğunu,ölürkende aynı avuçların herşeyi bırakıp gidiyorum işte dercesine apacık kaldığını farketmeli...'Farktmeyi farketmeli en azından....
derken maziye döner bildiğim her sey.. süresiz yatılı hüzünlerden arta kalan benliğimle uyumaya çalısırım gece yarıları.. uyku tutmaz.. otopsisiz gömülmeler ayırırım payıma bu yasamdan.. adınıda yanıma alarak giderim buralardan.. kalbimde gülüşünün ayak izleri... sonrasız zamanlara sürgün gitmeliyim seninle. vakitse çok geç olmalı.. hiç bir dönüşü olmamalı ölümlerimin artık.. yazlık sinemelarda yalnız seni izlemeliyim.. ve bu son filmim olmalı . seyrettiğim bu sensizliğin....
Sus pus olmuş akşamlar İçimde ölen biri var! Tüm hayallerimi ıskaladım, Gizlemeye çalıştığım duygular ap açık ortada, Adın bulaştı gözlerime çıkaramadım
Bastırmıyor hiç bir şarkı sözü acılarımı,
Tüm şiirler lal, Yoksun ya; yarım kaldım. Pusulası yok yaşadığım hayatın,
Yüzüme hasret çarptı ağladım.
Ne olur gel, Çıkar düşlerimden intiharları.
tüm duygusal yolsuzluklarda, bir göz yası sessizliğidir bildiğim bütün yalnızlıklar.. kinayesi yoktur artık devrik yasantımın.. yüklemsiz her cümlede paşka paragraflara sürgünüm bundan dolayıdır belki.. her yolda acı çekişim yolun bozuk olasından değildir elbette.. yüreğimin her enkazadan sonra bilinçsizce asfaltlanmasındadır.. ve kapsını actığımda hep başka bir aşkın yaptığım tek hata.. odanın tek kişilik olmasıdır.. bu bir insanın kendine yaptığı en büyük yolsuzluktur.. bu bir öz eliştisidir benim gibi hissedenlerin.. tüm edebi metinlerde acı çelkişimiz de bundan dolayıdır..
hasretin ki..
üstüne ömrümü yazıyorum uzun zamandır.. kalbimin kaldırımlarında ayak izlerinin çıplak sessizliği.. hasretin ki.. uzun zamandır onla birlikteyim.. senin gibi değil.. sürekli beni dinliyor.. hasretin ki.. bana yasadığımı anımsatıyor.. ebediyet diye bir seyin olmadığını. ve elbette tanrıyı.. hasretine sığınıyorum yanlız zamanalarımda.. üşüdükçe sarıyor bedenimi.. seni aratmamaya özen gösteriyor.. hasretin ki bir garip sensizlik.. varlığımın diğer adı sanki..