geldiler
o çirkin insanlar
at hırsızları
düşlerimizi alıp gittiler
hipodromlara hapsettiler bizi
ekranlara kilitlediler
onurumuzla yenilmiştik önceleri oysa
yetmez dediler
bozkırın ve çölün acısını geçirmelisiniz boynunuza
ve türkülerimizi susturdular
göğü yırtan çelik kanatlarıyla
bizdendi demirleri
suları ve buğdayları
toprağımıza tükürüp gittiler
dağ çiçekleriyle kilimlerimize ördüğümüz
esrarlı hüzünleri
çıldırmış bir acıya çevirdiler
o çirkin insanlar
at hırsızları
geldiler ve mat yıldızlarını
şavkıyan göğümüze ördüler
petrolün ve kanın çığlıklarını ezberlettiler
körpe çocuklarımıza
mavi akan ve birleşen nehirlerimize
yeni yataklar çizdiler
ağlıyoruz şimdi
babalarımız
ağabeylerimiz
'o iyi insanlar
o güzel atlara binip çekip gittiler' [/b]
Yaşar KEMAL (?)
__________________
YAŞAMAK GÜZEL ŞEYDİR,
HAYATA İNAT..!
Korktukça İnsan, Tutsak; Ümit Ettikçe Özgürdür...
Konu Arkeolog tarafından (30/05/08 Saat 20:36 ) değiştirilmiştir..
bu Mektubu,
karanlik Bir Hücre Evinden Yaziyorum Baba
çünkü Yarin Idam Mangasina çikiyorum
ve Bütün Düşlerimi,bütün ümitlerimi
insafsiz Bir Dar Ağacinda Asili Birakiyorum.
korkuyor Musun Diye Merak Ediyorsan
inan Baba,hiç De Korkmuyorum
her Zamankinden Fazla Meydan Okuyorum Dünyaya
ve Hiç Bir Işik Birakmiyorum Düşmana
hani Hep Erkekler Ağlamaz Diyordun Ya;
işte Bu Yüzdan Ağliyorum Baba
hayat Bize Hiç Bir Zaman Yaşama Hakki Vermedi
hep Ezildik,hep Yenildik,hep Boyun Büktük
ne Yaşamasini Bildik,ne De Bildiklerimizi Söyledik
çünkü Güçsüzdük Ve Hep Sömürüldük.
ondandir Ki Zalime Karşi Direnemedik
belki Inanmayacaksin Ama;
artik Ben De ölmek Istiyorum Baba.
bu öyle Bir ölüm Ki
onlarinkine Benzemeyen
insanca Ve Adamca...
sen Benim Ağladiğima Bakma Baba
ve Yokluğumu Bellirtme Anama
yarin Kuşlar Her Zamankinden Neşeli Civildayacak
çiçekler Her Zamankinden Kirmizi Açacak
güneş Ne Batidan Doğacak;ne De Doğudan Batacak
yani Anlayacağin Her şey Eskisi Gibi Olacak.
kim Bilir?
belki ümidin Yeşerdiği Bir Gün
yeni Bir Yildiz Da Doğacak.
işte ümidin Yeşerdiği O Gün,ben De Doğacağim Baba
ve Benim Doğduğum O Gün
ne Analar Ağlayacak;ne De Prangalarda Ki Zulum Kalacak.
dedim Ya Baba,
bu Mektubu Karanlik Bir Hücre Evinden Yaziyorum
ve Yarin Idam Ediliyorum.
bütün ümitlerimi,bütün Sevgilerimi Ve Bütün şiirlerimi
yarinsiz Bir Dar Ağacinda Asili Birakiyorum.
sakin Benim Ağladiğima Bakma
ve Mektuba Dökülen Damlaciklara Aldirma
çünkü Ben;
bu Mektubu Karanlik Bir Hücre Evinden Yaziyorum
ve Yarin Idam Ediliyorum.
bütün ümitlerimi,bütün Sevgilerimi Ve Bütün şiirlerimi
yarinsiz Bir Dar Ağacinda Asili Birakiyorum.
sakin Benim Ağladiğima Bakma
ve Mektuba Dökülen Damlaciklara Aldirma
çünkü Ben;
ümidin Yeşerdiği Bir Gün Yeniden Doğacağim Baba
HOŞ GELDİN KARDEŞ
Bu güzel jest için çok teşekkür ederiyorum kardeşim... Büyük incelik...