Ne zaman sevmiştim seni? Ne zaman sana “evet” demiştim? Ne zaman yüreğimin en güzel yerindeydin? Ne zaman elini tuttum? Ne zaman sarıldım sıkıca? Ne zaman öpücükler kondurdum yanaklarına? Söylesene ne kadar zaman oldu senden ayrılalı?
İlk aşkımdın. Ne kadar kısa sürse de seninle olan birlikteliğim; sen benim ilk sevdiğim, sen benim ilk aşkım, sen benim ilk elini tuttuğum. Bütün ilkleri yaşatansın sen. Ama hiç istemediğim bir ilki de yaşadım sende. “Ayrılığın acısını” tattım. Bu kadar çok severken seni ayrılık yüreğimi darmadağın etti bir anda. İçimde kapanmayacak yaralar açtı. Unutmak zor oldu. Senden kalan fotoğrafları, hediyelerini, güllerini atmak zor oldu. Ama yüreğimde kalıcı olmasını istediğim prenstin benim için.
Ama olmadı. Senin yüreğin beni yaşatamadı içinde. Yanımda kalacağını zannettim. Elimi tutup bırakmayacağını zannetmiştim. Ölene kadar yanımda olacağını zannettim hep ben. Ne kadar yanlış tanımışım seni! Benden ayrılma sebebinin nedenini öğrenememiştim senden; oysa erkekçe gelip yanıma “Ben başkasını seviyorum bu yüzden ayrılmak istiyorum” deseydin keşke. Ellerden duymak çok zoruma gitti. Onu duyduğum anda döneceğine dair umutlarımı tamamıyla kaybettim. Unutmaya çalıştım. İçimde gezen senin sevgini nefret ederek bitirmek istedim. Başardım mı bilmiyorum?
Benim yüreğime aşk konuk oldu bu kış. İlişki mi senle bitirdikten sonra aşk konuk oldu tekrar yüreğime. Ama sana duyduğum o derin sevgiyi veremiyorum. Gerçi karşılığını da alamıyorum. Senden oluşan boşluğu dolduramıyorum onun sevgisi ile.
Aylar sonra seni tamamen sildim gönlümden. Başkasına gönlümü açmıştım. 2 sene sonra gördüm seni. Bilemezsin nasıl içim acıdı. Derinlerde bir şeyler koptu içimden. Evlenmiştin. Eşin vardı yanında. Seni gördüğümde titredim; heyecandan mı? Bana vermediğin sevgiyi o kıza verdiğin için mi anlayamadım? Göz göze gelmemek için elimden geleni yaptım. Yine yüreğime hüzünler misafir oldu. Eski günler gözümün önüne geldi. Elini tuttuğum, sarıldığım ve yanaklarından öptüğüm o mutlu günler gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti.
Gözlerimin içinin güldüğü, aşkı yüreğimin derinlerinde hissettiğim o pembe renkli günler. O günleri yaşadığıma mutluyum, ama sevdiğin kişiyi başkasının kollarında görmek o kadar acı bir şey ki. Bana bakan gözlerinle şimdi başkasına bakıyorsun. Beni saran kolların başkasını sarıyorsun, bana söylediğin sevgi sözcüklerini başkasına söylüyorsun, yüreğinde bana karşı beslediğin o derin sevgiyi ona veriyorsun. Bu kadar kötü hissetmemiştim kendimi uzun zamandır. Ama dün seni orda başkası ile görünce tüylerim ürperdi, az da olsa gözlerim doldu.
05.Eylül.2004 te aynı mekânda beni sarıyordu kolların dans ederken ama şimdi… Aynı mekân da iki defa dans ettiğim sevgilim, o günlerde ki o gözlerimin içinin gülmesi, şimdi yerini hüzne bıraktı Niye bu kadar acı hissettim, çünkü şu anda yaşadığım ilişkide sevgiyi derinlerde hissedemediğim için. O sevgiyi bana veremediği için. O aşkta ilk yaşadığım aşkta film durdu. Sevgiyi bütün coşkusu ile yaşadım. Ama şimdi yaşadığım sevgi, diğerine göre sevgi değil aşkta değil. Yine yüreğim çok seviyor ama yine bu sefer de karşılığını göremiyor.
Aşk sen bana iyi gelmiyorsun. Yüreğime acılarını bırakıp gidiyorsun, mutluluğu da ekiyorsun ama bir denizköpüğü gibi sular alıp gotürüyor mutluluğumu da. Ama her şeye rağmen hayatta olmak, nefes almak acılara rağmen yaşamak güzel. Olsun bu yürek unutur gidenleri, bıraktıkları aşkını acılarını.
Gün gelir yüreğimize sevgiyi misafir getirmez, inanıyorum ki sevgi geldiği zaman yüreğimde kalıcı olacak. Acılara katlanan yüreğim bir gün mutluluğu da bulacak. Çok seven bir yürek çıkacak elbette karşımıza. Bu defa yüreğim gülecek taa derinlerde...
biten bir aşk..
bambaşka hayatlara savrulan iki insan..
hayat böyle işte sizi o bembeya bulutlardan yerin dibinede sokabiliyor..
aşk tuhaf şey..
içinizi kıpır kıpır eden,sizin gülümsemenize kendinizi iyi hissetmenize sebep olan şey bazende en büyük acınız oluyor..
güzel bir yazıydı sağol yunemoz
aşk,sen bana iyi gelmiyorsun....
Normal
