Ben seni mi sevdim….Kocaman bir yalanı seninle mi yaşadım?Bir aldatmacaymış kötü bir rüya…Bir masal olsaydın razıydım, bir şiir olsaydı alır saklardım…Hoş bir anı, kimsenin dokunamayacağı bir tarih aslında bir şey bırakmadın sadece yokluğunu varsaydım ben.Ben ise seni aşkın yerine koymuş aldanmışım.Kabahat sende değil, sana karşı öfke duymuyorum, kırgın değilim, kızgın değilim…Çünkü sen zaten yokmuşsun.Asıl kızılacak kişi benim… Beni üzen, beni pişman eden tek şey…Bir aşk yaratmış tek başıma yaşamışım.Kaçılamayacak kadar yakın, tutamayacak kadar uzak bir yerdesin. Sanırım aşkıma da yalnızlığın kucak açtı.Kaybetmekten korktuğum tek insan saklı olarak duran mutluluğumsun.Eğer günün birinde gitmek zorunda olursam kolay olmayacak sensiz olmak. Hala hatırladıkça beni ürperten dalgalanmaları istemiyorum, bir zamanlar duyduklarım ve her şeyi sana yaşatan o “ kadınlar “.Belki de haklıydın, bunların hepsini yaşamıştın.Dakikalarca çalıp açılmayan telefonun sesini yada makinedeki boğuk cümleleri duymak istemiyorum.Evet haklısın öğrenmem gereken tek şey buymuş; suyun üstündeki taşlara basarak yürüyüp gitmek, içine girmemek yansıyan görüntülere bakmamak….
Öyle yapıyorum işte her şey düz bir çizgide gidiyor beklenmedik bir şey yok, şaşırtacak bir şey yok…Bir kadın arkanda duruyor ve kocaman görüntünün ardından bir yerde gölgenden seçilemiyor.Başkaları da var mı bunu asla bilmiyorum, bilemedim bence vardı hep vardı ama her seferinde ince söz oyunlarıyla, yüzündeki gergin ifadeyle gözlerinde yerleşen bıkkınlıklarla beni hep yalanladın.Şimdi biliyorum; senin tek bir kadınla, tek bir müzik parçasıyla mutlu olamayacağını her sabah kalktığında yeni bir heyecan duymazsan mutsuzluktan öleceğini biliyorum.Bunu yaşatmak istedim.İstediğim tek şey her sabah uyandığında yeniden mutlu etmek…Böylece çılgınca görüntüler eşliğinde ama benle yaşamanı sağlamak…Oysa senin değişimlerine kapılmaktan onları izlemekten, onları yorumlamaya çalışmaktan başka bir şey yapamadım ki… Belki de Senin istediğin kız bu nasıl bir şeydi bilmiyordum, onu olmaya çalıştım yeter ki o görünmez el beni itmesin diye.Birlikte oturduğumuz o ilk gün seni seviyordum ve bunca zaman hep aynı hala aynı seni seviyorum doğrusu bu…
sen....
Normal
