Konuşmaya başla onunla...
Ve yüreğine acı korkusunun, acının kendisinden de kötü bir şey olduğunu söyle...
Ve düşlerinin peşinde olduğu sürece hiçbir yürek kesinlikle acı çekmez...
Çünkü araştırmanın her ânı, sonsuzlukla karşılaşma ânıdır...
Tek gerçek şudur ki; var olan bu dünya, bundan daha mükemmel bir dünyanın var olduğunun güvencesidir...
Dünya, oranın yalnızca görünen parçasıdır...
Görünenler dünyası da geçicidir...
Glenn Cunningham beş yaşında bacakları feci şekilde yandıktan sonra sakat kalmış ve hayatının geri kalanım tekerlekli sandalyeye mahkum geçirir düşüncesiyle doktorlar tarafından kendi haline bırakılmıştı...
“Bir daha yürümesi mümkün değil... Hiç şansı yok” demişlerdi...
Doktorlar bacaklarım incelemişler, ama Glenn Cunningham’in kalbini dikkate almamışlardı... O doktorlara kulak asmadı ve yürümeye çalıştı. Yatakta yata yata zayıf kalan kıpkırmızı bacakları yara içindeydi...
Glenn, “Gelecek hafta, yataktan kalkacağım ve yürüyeceğim” dedi, bunu da başardı...
Annesi perdeyi açtığında Glenn‘in bahçedeki eski tırmığa nasıl ulaştığını camdan izlediğini anlatıyordu...
Her birini bir elinde tutarak çarpılmış bacaklarına hareket kazandırmıştı... Her bir adımda acıyı yaşayarak, yavaş yavaş yürümeye başlamıştı...
Önce hızlı hızlı yürümeye başladı, pek zaman geçmeden de koşmaya... Koşmaya başladıktan sonra daha kararlı biri olup çıkmıştı...
“Hep yürüyeceğime inandım ve başardım... Şimdi de herkesten daha hızlı koşacağıma inanıyorum...”
Bunu da başardı...
1934 yılında 4.06’yla dünya rekorunu kırarak maratonda da kendisini ispat etmişti. Madison Square Garden’da yüzyılın en başarılı atleti olarak onurlandırılmıştı...
(...Jeff Yalden)
Başarının garantisi yoktur ama bir girişimde bulunmazsanız başarısızlığın garantisi çoktur... Başarının garantisi olmamasına rağmen, ilk adımı atar atmaz kendi başarı ihtimalinizi önemli ölçüde artırabilirsiniz...
İlk adımı cesurca atın...
Sonra bir adım daha, bir adım daha... Bir bakacaksınız ki hedef, daha yakında görünüyor...Bir bakacaksınız ki hedefiniz artık ulaşılabilecek bir noktada...
İstekli olun... Gerekli olan şeyleri yapmak yeterlidir... Çaba göstereceksiniz, tam çaba gösterin... Aksi takdirde değerli vaktinizi ve enerjinizi boşa harcamış olursunuz...
Yolunuza çok zor engeller çıkar...
Onlardan biri de siz olmayın...
Engellere karşı meydan okuyabilirsiniz, bu engellerin de üstesinden gelebilirsiniz, cesurca öne doğru adım atarak başarıya ulaşabilirsiniz...
Bunu yaptığınız zaman, “Daha önce niye tereddüt etmişim ki” diyeceksiniz...
(...R.Marston)
Arzularımızı ve korkularımızı ortadan kaldırdığımızda bizim için hiçbir zalim kalmayacaktır...
Eğer kanatlarımız balmumundan yapılmışsa güneşten uzak durmalıyız...
Allah, bütün insanları mutlu olmaları için yaratmıştır; bedbaht oluyorlarsa kendi hataları yüzünden oluyorlar...
İnsan, insanın efendisi olamaz...
Bardağımızı kırdıklarında, komşumuzun bardağı kırıldığı zamanki kadar sakin olmalıyız...
Düşmanlarımızı düşünmek için ayıracağımız bir dakika bile düşmanlarımızdan daha değerlidir.
Nefret ve intikam hissi bize büyük zararlar verir.
Kader eninde sonunda şöyle veya böyle günahlarımızın bedelini önümüze koyar.
Görünen ya da görünmeyen zaman içinde herkes günahlarının bedelini öder.
Bunu bilen adam kimseye kızmaz, gücenmez, kimseyi aşağılamaz, kimseyi itham etmez, kimseden nefret etmez, kimseye kin tutmaz...
Bunu bilen adam karşılaştığı aksiliklere şaşmaz...
Önüne çıkan maddi-manevi engellerin kendi günahlarından başka bir şey olmadığını bilir...
(...Epiktetos)
-İnsanlar hakkında konuşanlara güvenip, onlar hakkında karar verme...
-Eğer hata yaptığını biliyorsan onu düzeltmeye çalış, bile bile yapmaya devam etme...
-Konuşmayı sevdiğin biriyle evlen, yaşın ilerledikçe sohbet her şeyden önemli olacaktır...
-Yeniliklere açık ol, ama ille de değişmeye çalışma...
-Daha fazla kitap oku, dostlarını ara, daha az televizyon seyret...
-Güzel ve şerefli bir hayat yaşa, yaşlanıp geriye baktığında bir defa daha tadını çıkarırsın...
-Yuvanda sıcak bir ortam kurmak için elinden geleni yap...
-Sevdiklerinle tartışırken o anı önemse geçmişi kurcalama...
(...M.Khozouei)
Kadın sabah kalkmış, aynaya bakmış ve kafasında yalnız üç kıl saç görmüş...
“Hımm” demiş, “Galiba bugün saçımı örgü yapacağım...”
Öyle de yapmış, günü de harika geçmiş!
...
Ertesi gün kalkmış, aynaya bakmış, kafasında iki tel saç kalmışmış....
“Hımmm” demiş, “Bugün saçımı ikiye ayıracağım...”
Dediğini de yapmış, harika bir gün geçirmiş..
...
Bir ertesi gene kalkmış, aynaya bakmış, kafasında tek tel saç var.
“Tamam, tamam” demiş, “Artık bugün at kuyruğu yaparım...”
Öyle de yapmış ve çok çok güzel bir gün geçirmiş...
Daha bir ertesi, aynaya baktığında, kafasında bir tek tel bile kalmamışmış!
“Waaw” diye bağırmış; “Bugün saç derdim yok!..”
...
Davranış her şeydir... Gerektiğinden kibar ol!
Basit yaşa, cömertçe sev, yürekten düşün sevdiklerini, tatlı konuş...
Hayat, fırtınanın geçmesini beklemek değildir!...
-Eski zamanlarda yüce ruhlu olmak demek; ayrıntılarda özgür olmak demekti...
Şimdi yüce ruhlu olmak gevezelikle aynı şey sayılıyor...
...
-Eskiden saygınlık demek,
mesafeli olmak demekti...
Şimdiyse saygınlık iddialı olmak ve kimseyi adam yerine koymamakla bir tutuluyor...
...
-Eski zamanlarda sadelik, akıllı insanların doğruluk yolunda olmasıydı...
Şimdi ise sadelik hilebazlık yapmak için maske olarak kullanılıyor...
(...Konfüçyus)
Olgun sevgi insanın kendi bütünlüğünü ve bireyselliğini koruduğu bir birleşmedir...
Sevgi insanda dinamik bir güçtür...
İnsanı çevresindeki insanlardan ayıran, duvarları yıkan, insanı diğer insanlarla birleştiren bir güç...
Sevgi, insanın ayrılık ve yalnızlık duygusundan kurtulmasına yardım eder ve yine de kendisi olarak kalmasına, bütünlüğünü korumasına imkan tanır...
Sevgide iki ayrı varlığın bir olması, yine de iki ayrı varlık olarak kalabilmeleri karşıtlığı vardır...
Gelişmemiş sevgi şu ilkeyi benimser;
“-Sevildiğim için seviyorum...”
Gelişmiş sevgi ise şu ilkeyi benimser;
“-Sevdiğim için seviliyorum...”
Olgunlaşmamış sevgi şunu der;
“-Seni, sana ihtiyacım olduğu için seviyorum...”
Olgun sevgi ise;
“-Seni sevdiğim için sana ihtiyacım var” der.
(...Erich Fromm)
Çocukken tek istediğim büyümekti...
Çünkü; sanki büyümek, özgürlük ve saygınlık demekti...
20 yaşımda, 30’umda olmak istedim.
Daha olgun, daha boyutlu...
Hayatımın ortasındayım,
Bu sefer de 20’li yaşlarımı özledim.
Genç olmayı ve de özgür ruhlu...
Emekli oldum, bu defa öykünmem orta yaş dönemineydi.
Nasıl da özlemiştim, zihnimin yıpranmamış halini...
Hayatım böylece geldi geçti.
Bense hiç istediğimi yaşayamadım...
Ne yazık ki...
(...Jason Lehman)
erdemli insan
görünen dünya
Normal
