Adı Eylül'dü

[KAYIP__]

Adı Eylül'dü
...işte gidiyor eylülde ardına bile bakmadan,

sen yoksun yine yanım da ,sessizce yağmur içime yağsa da

ben duramıyorum artık iniltisinden,

uğulduyor içimde sancılar

kıskıvarak yakalıyor yalnızlık beni tam orta yerimden

otuzbir parcaya bölünüyor ömrüm ,

heryerimden sızı akıyor kokusu duyuluyor artık ,

ciğer sısızıymış bu demişlerdi de inanmamıştı asi yüreğim..

ekim se sırıtan gözlerle bakıyor içime içime,

lime lime ediyor düşüncelerimi

takmış pençesine sevdiğim her yanımı ,

bana ait sevdiğim her anıyı,kucaklar olmuş her sancılı doğumu,

biliyor beni nasıl kandıracağını

aşkımın adını o koymuştu '' eylül ''demişti

sen eylül'de doğdun demişti, ama kandırmış beni bak

geliyor yine dokuzuna gömecek biryaşanmış yılı daha

ama bu sefer o bile üzülüyor ,yer bulamıyor acılarımı saklayacak,

iki damla yaş akıyor gözlerinden kuru yapraklara,

veda ediyor kendi arasında yaşanmışlıklara ,

bana bile demeden kaç hazandan almıştı adıma intikamımı...

nafile o dabiliyor ki; ben bana kucakta acsa

bağrımda oturmuş bir sancı var hala,

vedayı edemedim bir türlü zamanın acı dokunuslarına,

eylül'ün aşk kokan yağmurlarına,

acıya kansamda kanamadım hala sana ,

aşka ,ayak izlerini taşıyan tozlu yollara,

şimdi hasretle kucaklıyorum işte yine sensizlikle seni...

veda ediyorsun yine 10 eylülle,

eylülde ekimde kıskanıyor bizi

mevsimler ağlıyor şimdi ne eylül, ne ekim

kasımda bekliyor bizi ,başkadır bende aşklar diyerek

bizim gönlümüz hala eylül de......

bir çocuk ağlıyor dizimde okşuyorum saçlarını

adını hüzün koyuyorum

işte o sensin ,eylülümsün,

kasımsa sancılarla doğmayı bekliyor bak kucağımda

sımsıcak aşkımızsa hala kuluçkada.......