Dikkatinizi gerçekten sizi ilgilendiren şeyler üzerine odaklayın...
Ve başkalarının işlerinin sizi ilgilendirmediği konusunda açık bir görüşe sahip olun...
Eğer bunu uygularsanız, baskı altına girmezsiniz ve kimse sizi etkileyip geriye döndüremez...
Gerçekten özgür ve etkin olursunuz...
Çabalarınız iyi şekilde yönlenir ve başkalarının hatasını bularak ya da onlarla zıtlaşarak çabalarınızı aptalca ziyan etmezsiniz...
Neyin gerçekten sizi ilgilendirdiğini bilir ve bu bilinçle düzenli bir şekilde hareket edersiniz...
İradeniz dışında hiçbir şey yaptırılmaz hale gelirsiniz...
Ötekiler sizi incitmez, düşmanlıklara çekilemezsiniz ve acı çekmezsiniz...
Eğer amacınız bu ilkelerle yaşamaksa bunun kolay olduğunu aklınızda tutun...
Bazı şeylerden bütünüyle vazgeçmelisiniz ve şimdilik bazılarından vazgeçmeyi bir sonraki zamanı bırakmalısınız...
Mutluluk ve özgürlüğe erişmek istiyorsanız;
Zenginlik ve güç peşinde koşmaktan vazgeçmelisiniz...
(...Epiktetos)
Geçmişi hiç dert etmeyeceksin...
Kendini hep yeni doğmuş sayacaksın...
Her yeni gün, sana ne istediğini söyleyecektir...
Kendi işinden zevk alacaksın, başkalarının yaptıklarına değer vereceksin...
En küçük şey senin canını sıkmak ister... Sen ise hep gününü gün edeceksin...
En önemlisi hiç kimseden nefret etmeyip, yarını yaratana bırakacaksın... (...Goethe)
Biz herkesi her zaman deniyoruz, emin olmak, güvenmek istiyoruz...
Sevgisini ve bağlılığını her an kanıtlasın, hayatını ve her şeyini tehlikeye atsın ve bunu binlerce kez yapsın istiyoruz...
Kendimizle ve korkularımızla öylesine doluyuz ki;
Hiçbir duyguyu, hiçbir insanı, hiçbir nesneyi olduğu gibi bütün gerçekliğiyle göremiyoruz...
Her şey kendimizle ve korkularımızla oluşturduğumuz prizmalardan kırılarak ulaşıyor bize...
Her şeyi olduğundan başka bir biçimde ve olduğundan başka bir yerde görüyoruz...
Belki de bu yüzden aradığımız şeyleri aramamız gereken yerlerden başka yerlerde arıyoruz...
Mutlulukla aramıza, korkularımızı ve kendimizi sokuyoruz...
(...E. Fromm)
Vicdan kendi kendimizi suçlayabilme, sorgulayabilme ve gerektiğinde kendimize savaş açıp, şahitlik edip, ceza verebilme üstünlüğüdür...
Bedene ve akla ne denli muhtaçsak, iç dünyamız ve huzurumuz için vicdana da o denli ihtiyacımız vardır...
Aslında tüm bunlar biraz bilgi, biraz sorumluluk ve biraz da deneyimle birleştirilirse kusursuz sonuçların alınması her zaman mümkündür...
Vicdan, insanı hep doğruya ve güzele götüren acımasız bir yönetici ve yönlendiricidir...
Öyle ya da böyle, her gün gelişmekte olan sezgi ve duygularımızın etkisi altında daha anlaşılır ve berrak duruma gelen güncel olayların rengi ve tadı, vicdanımızı biraz daha geliştirir...
Vicdan kendisine karşı dürüst olan insanın tek efendisidir...
(...H.Benazus
İş hayatında önemli yerlere gelmiş bir grup eski mezun arkadaş, üniversitedeki hocalarından birini ziyarete gitmiş...
Çeşitli konular konuşulduktan sonra sohbet, işin oluşturduğu strese ve hayatın zorluklarına gelmiş...
Yaşlı üniversite hocası ziyaretçilerine kahve ikram etmek üzere mutfağa gitmiş ve değişik boy, renk ve kalitede birçok fincanın bulunduğu bir tepsiyle geri dönmüş...
Kimi porselen, kimi seramik, kimi cam, kimi plastik olan fincanları ve kahve termosunu masaya koyup kahvelerini oradan almalarını söylemiş...
Tüm eski öğrenciler kahvelerini alıp koltuklarına döndüğünde hocaları onlara şunu söylemiş:
...
“-Farkına vardınız mı bilmem, zarif görünümlü, güzel, pahalı fincanların hepsi alındı, masada yalnızca ucuz ve basit görünümlü fincanlar kaldı...
Elbette ki kendiniz için en güzelini istemek ve onu almak çok normal ama işte bu demin bahsettiğiniz problemlerinizin ve stresin nedeni...
Hepinizin istediği fincan değil, kahve iken, bilinçli olarak her biriniz birbirinizin aldığı fincanları gözleyerek daha iyi olan fincanları almaya uğraştınız...
Hayat kahveyse, iş, para ve mevki fincandır...
Bunlar yalnızca ‘Hayat’ı tutmaya yarayan araçlardır, ama ‘Hayat’ın kalitesi bunlara göre değişmez...
Bazen yalnızca fincana odaklanarak, içindeki kahvenin zevkini çıkarmayı unutabiliyoruz...”
Hayat ilerledikçe, annemin ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu daha iyi anlıyorum...
Ancak ne yazık ki; bunları kendisine söyleyemiyorum...
Bir evlat kendisine hayat veren annesine nasıl teşekkür edebilir?...
Bir çocuğu büyütürken gösterdiği sevgiye, sabra ve onca çabaya?...
Bebekken arkasından koştuğu, asabi bir ergeni anladığı, her şeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini hoşgördüğü için şükranlarını nasıl dile getirebilir?...
Nasıl minnet duyabilir?...
Anne olmuş bir evlat hâlâ kendisine annelik yapan bir insana nasıl teşekkür edebilir?...
Her zaman nasihat vermeye hazır olduğu halde, istendiğinde, ya da gerektiğinde sessiz kalmayı başardığı için...
Binlerce kez söyleyebileceği durumlarla karşılaşmasına karşın, “Ben sana dememiş miydim” demediği için...
Sevgi dolu, düşünceli, sabırlı ve bağışlamayı bilen kendisi olduğu için, nasıl teşekkür edebilir?...
Yazık ki; annemin bana örnek olmasına, şükretmekten başka bir şey gelmiyor elimden...
(...Ann Landers)
Arzularımı ve korkularımı ortadan kaldırdığımızda bizim için hiçbir zalim kalmayacaktır...
Eğer kanatlarımız balmumundan yapılmışsa güneşten uzak durmalıyız...
Allah, bütün insanları mutlu olmaları için yaratmıştır; bedbaht oluyorlarsa kendi hataları yüzünden oluyorlar...
İnsan, insanın efendisi olamaz...
Bardağımızı kırdıklarında, komşumuzun bardağı kırıldığı zamanki kadar sakin olmalıyız...
Düşmanlarımızı düşünmek için ayıracağınız bir dakika bile düşmanlarımızdan daha değerlidir. Nefret ve intikam hissi bize büyük zararlar verir.
Kader eninde sonunda şöyle veya böyle günahlarımızın bedelini önümüze koyar.
Görünen ya da görünmeyen zaman içinde herkes günahlarının bedelini öder.
Bunu bilen adam kimseye kızmaz, gücenmez, kimseyi aşağılamaz, kimseyi itham etmez, kimseden nefret etmez, kimseye kin tutmaz... Bunu bilen adam karşılaştığı aksiliklere şaşmaz... Önüne çıkan maddi-manevi engellerin kendi günahlarından başka bir şey olmadığını bilir...
Her şeyi kontrol etmeye ve yönetmeye çalışmaktan vazgeçin...
Sürekli “alarmda” olmanız gerektiğini söyleyen iç sesinize kulak vermeyin...
Yeni yollar denemesi için ruhunuza izin verin...
Bir şey için elinizden geleni yaptıktan sonrasını dert edinmeyin...
Fırsatların karşınıza kendiliğinden çıkmasına izin verin...
Kendinize günlük hedefler çizin...
Kendinizi huzursuz hissettiğinizde içinizdeki barışın merkezine gidin...
Sinirlenmenin boşa giden enerjiden başka bir şey olmadığını unutmayın...
Tek bir doğru yoktur...
Olayları algılama şeklinizi değiştirin...
Kendinizi başkalarının yerine koyun...
Böylece daha zor incinir ve incitirsiniz...
(...Dr.Deepak Chopra)
Mutsuz insanlar birbirine benzer...
Uzun zaman önce açılmış bazı yaralar, gerçekleşmemiş bazı dilekler, ayaklar altına alınmış gururlar, karşılaşılan aşk kıvılcımları, onlara yapışıp kalır...
Ya da kendileri onlara yapışır...
Dolayısıyla her günlerini dünün kara bulutları altında yaşarlar...
Mutlu insan ise arkasına dönüp bakmaz...
İleriye de bakmaz... Böyle bir kişi “an”da yaşar...
Ama bunun da bir kusuru var...
“An” asla bir şeyi veremez...
Anlamı; mutluluğun ve anlamın yolları aynı değildir...
Mutluluğu bulmak için, kişinin sadece anda yaşaması gerekir...
Sadece an için yaşamaya ihtiyaç duyar...
Ama eğer anlam istiyorsa, kişi ne kadar karanlık olsa da geçmişte, ne kadar belirsiz olursa olsun gelecek için yaşamalıdır...
Böylece doğa mutluluk ve anlamı bizim için karıştırır ve bizden aralarında bir seçim yapmamızı bekler...
(...J. Rubbenfeld)
Mutsuz insanlar birbirine benzer...
Normal
