bayram

[apobey_7]

BAYRAM


Âfâk bütün hande, cihan baska cihandir;

Bayram ne kadar hos, ne setâretli zamandir!


Bayramda güler çehre-i mâ'sûm-i sabâvet,

Ümmîd çocuk sûret-i sâfinda iyandir



Her cebhede bir nûr-i mücerred lemeânda;

Her dîdede bir rûh demâdem cevelândir.



Âlâm-i hayâtin iki kat büktügü ecsâd

Feyzindeki te'sîr ile âsûde revandir.



Ferdâ-yi sükûn perveridir sâl-i cidâlin,

Nevmîd düsen kalbe ümîd-âver-i candir.



Heycâ-yi maîsetteki feryâd-i mehîbin

Dünyâda biraz dindigi an varsa bu andir.



Subhunda bahârin su sabâhat bulunur mu?

Bak çehre-i gabrâya: Nasil sen, ne civandir!



Her sînede bir kalb-i meserret darabanda,

Her kalbde bir âlem-i esvâk nihandir.



Raksân oluyor cünbüs-i dûsiyle anâsir,

Gûya ki bütün sadr-i zemin pür-galeyandir.



Esbahi da cûsân ediyor feyz-i mübîni,

Yâ Rab bu nasil rûh-i avâlim-sereyandir!



Bayramda gelir yâ da ne hos hâtiralar ki:

Bin ömre verilmez, o kadar kadri girandir,


Iydin bana dâim görünür levh-i kerîmi:

Mâzî-i tufûliyyetimin yâd-i besîmi.


Birinci gün hava bir parça nâ-müsâiddi;

Ikinci gün açilip, sonra pek güzel gitti.



Dedim ki: 'Fâtih'e çiksam yavasça, bir yanda

Durup o âlemi seyreylesem de meydanda,



Ziyâret etsem ehibbâyi sonradan... Hos olur.

Bütün gün evde oturmak ne olsa pek bostur. '



Bu arzû-yi tenezzüh gelince, artik ben

Durur muyum? Ne gezer! Firladim hemen evden.



Gelin de bayrami Fâtih'te seyredin, zirâ

Hayâle, hâtira sigmaz o herc ü merc-i safâ,



Kucakta gezdirilen bir karis çocuklardan

Tutun da, tâ dedemiz demlerinden arta kalan,



Asirlar ölçüsü boy boy asâli nesle kadar,

Büyük küçük bütün efrâd-i belde, hepsi de var!



Adim basinda kurulmus besik salincaklar,

Içinde darbuka, teflerle zilli saksaklar,



Biraz gidin; Kocaman bir çadir... Önünde bütün,

Çoluk çocuk birer onluk verip de girmek için



Nöbetle beklesiyorlar. Acep içinde ne var?

'Caponya'dan gelen insan suratli bir canavar! '



Geçin: sirayla çadirlar. Önünde her birinin.

Diyor: 'Kuzum, girecek varsa durmasin girsin.'



Bagirmadan sesi bitmis ayakli bir îlân,

'Alin gözüm buna derler...' sadâsi her yandan.



Alettirikçilerin keyfi pek yolunda hele:

Gelen yapismada bir mutlaka o sapli tele.



Terazilerden adam eksik olmuyor; birisi

Inince binmede artik onun da hemserisi:



'Hak okka çünkü bu kantar... Frenk îcâdi giram

Degil! Diremleri dörtyüz, hesapta sasmaz adam.'



- Muhallebim ne de kaymak!

- Sifalidir macun!

- Simit mi istedin aga?

- Yokmus onlugun, dursun.



O basta: Kuskunu kopmus egerli düldüller,

Bu basta: Paldimi düsmüs semerli bülbüller!



Baloncular, haciyatmazlar, firildaklar,

Horoz sekerleri, civ civ öten oyuncaklar;



Saginda atlikarinca, solunda tahtirevan

Önünde bir sürü çekçek, tepende çifte kolan



Öbek öbek yere çökmüs kömür çeken develer...

Ferâg-i bâl ile birden gevis getirmedeler.



Kosan, gezen, oturan, mâniler düzüp çagiran.

Davullu zurnali 'dans' eyliyen, cosup bagiran,



Bu kâinât-i sürûrun içinde gezdikçe,

Çocuklarin tarafindaydi en çok eglence,



Güzelce süslenerek dest-i nâz-i mâderle;

Birer çiçek gibi nevvâr olan bebeklerle



Gelirdi safha-i mevvâc-i iyde baska hayât...

Bütün sürûr u setâretti gördügüm harekât!



Onar parayla biraz sallandirdilar... Derken,

Dururdu 'Yandi! ' sadâsiyle türküler birden,



- Ayol, demin daha yanmisti a! Herif sen de,

- Peki kizim, azicik fazla sallarim ben de.



'Deniz dalgasiz olmaz

Gönül sevdasiz olmaz

Yâri güzel olanin

Basi belâsiz olmaz!

Haydindi mini mini masallah

Kavusuruz insallah...'



Fakat bu levha-i handâna karsi, pek yasli,

Bir ihtiyar kadinin koltugunda gür kasli,



Uzunca saçli güzel bir kiz aglayip duruyor.

Gelen geçen 'Bu niçin agliyor? ' deyip soruyor.



- Yetim ayol... Bana evlâd belâsidir bu aci

Çocuk degil mi? 'Salincak' diyor...

- Salincakçi!


Kuzum, biraz da bu binsin... Ne var sevâbina say...

Yetim sevindirenin ömrü çok olur...

- Hay hay!


Hemen o kiz da salincakçinin mürüvvetine

Katildi aglamiyan kizlarin setâretine.

[apobey_7]

Bu bayramda...

kapi çaldi,
gelen çocuklardir, bayram ya.
hazirimda zaten en güzel sekerligimin içinde en isikli çikolata.
uzattim sicak gülümsemelerimi yapistirip dudagima
aldi eline çocuk çikolatayi bir tesekkürle ama
bakti gene de suratima, mendil soruyordu gözleri israrla
içine delikli ikibuçuk kurus saklanmis çorap yada.
iste mendil, çorap ve ikibuçuk kurustu olmayan bu bayramda
birde benim bayramlik ayakkabilarim, onlar yoktu ayagimda.

kapi çaldi, gelen kim acaba...