Seni konuşmak ve seni susmak…
Yeni yine baştan seni ezberlemek
Acını ödünç ver bana
Akan gözyaşlarını… hazanını…
Kağıtlarda çiçek açmış sevgimi aleve verme
Yanmasın bu orman ceylan!
Sana her şiir yazışımda
Karanfil serperdim kağıdın üstüne
Kokulandın mı sevdam?
Bir nehirse senin içim adım
Yine suyum senden yana akacak
Gözlerinde ki ormanın kuytu bir köşesinde
Bakışlarım kızararak yanacak
Biraz önce yatağımda bir kımıltıydın
Ayaklarını kendine çekişini duydum
Ellerim titredi yeşilinin gözlerinden
Ve alnı ak!
Almalıydım bir tad dudağında ki şekerparenden
Portakal kokulu güzelyurtun bahçeleri
Limon kokulu çoçuklar
Dindirdiğim yaraları bak!
Ödüm kopuyor birgün hepsi kanayacak
Zaferan cilvesinde yeşilden camlar
Bir bakışına yere devrilir canlar
Bir çobanın dağları inleten kavalı
Ve kıskanç koyunlar
Melodiyi mi kıskanmış yoksa ağlarmı bunlar
Bugün gözlerinde ki sevincini öptüm dudağından
Gözlerin şakağıma dayalı bir silah gözyaşı akıtan
Ey gül! Üstüne yağan bunca yağmurdan
Açılsın artık yaprakların sarsın çehremi sanki buhurdan
Ah bu kuşlar ne çekti ellerimden var ya
Yüzünü çizdim her kuşun kanadının altına
Ben de bir bülbülüm bir türlü konamadım sana
Konarım! bugün değilse bil ki yarın ki şafağa
Bil ki bil ki bundan böyle aşk ibrem hep sana vuracak
Korkunca kalbim hanımeli kokulu sana sığınacak
Karanfilin edeble aşkla hep sana açacak
Kokusunu sana bulaştırarak kalbini hep kanatlandıracak
Hayat kitabımın cümleleri arasında boşluk
Nasılsa bir gün vuslat-ı aşkınla tamamlanacak
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
Normal
