Bu kez anladım
Kuru dallardan yapma
Bi köprüden geçiyorum
Ben ordaydım
Erbabı yalnızları
Yutan kentler biliyorum
Bu kez anladım
Hüzünlerden bozma
Mutluluklar yaşıyorum
Ben ordaydım
Acemi aşıkları
Boğan sular biliyorum
Ne müttefik belli
Ne sığınakların yeri
Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim
Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...
Bu kez anladım
Kartonlardan yapma
Siperlere pusuyorum
Ben ordaydım
Huzurlu zamanları
Yıkan sonlar biliyorum
İs karası gibiyim o temiz ellerinde
Dil yarası gibiyim bu masum sözlerinde
Kal deme hiç, bunu benden isteme
Sus bu gece
Bana aşktan sakın hiç bahsetme
Dur bu gece
Bana dokunma, beni delirtme
Sana boşuna umut vermek istemem
Çağıran bir şeyler var hep
Beni uzak şehirlerde
Bana ait bir şeyler var
O sert gülüşlerde
Sen yine olduğun gibi kal , benim için sakın değişme
Giderim bugun ha yarın hareket vaktigelince
Sen yine olduğun gibi kal , misafirim bu şehirde
Bir el sallarsın yeter hareket vaktigelince
Mum gibiyim
Senin ışıl ışıl gözlerinde
Kum gibiyim
Uçsuz bucaksız o çöllerinde
Kış gibiyim
Yakan yaz güneşinde
Hırsız gibiyim
Kadehteki o ruj izlerinde
Dil gibiyim
Yanağındaki o beninde
Kabul ettim hata bende , gelme üstüme
Öldüm zaten kaç gün önce
Aynı anda susunca , aynı anda konuştuk
Duymazdan geldiysek bile
Kabul ettim hata bende , ben gördüm önce
Öldün zaten kaç gün önce
Tamam yeter herşey istediğin gibi olsun
Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ...
Ne aşk var , ne mutlu sonlar
Dört duvar yalnızlık var
Gücün yetmez kaçmaya
Hapsolursun yalnızlığa
Ne aşk var , ne mutlu sonlar
Buz gibi yalnızlık var
Gücün yetmez ısınmaya
Hapsolunca yalnızlığa
Kabul ettim hata bende , gelme üstüme
Öldüm zaten kaç gün önce
Aynalarla avunma , göstermezler içini
Hiç çekinme tanı kendini
Tek kişilik eşyalar , küçük küçük bavullar
Hikayenden arda kalan
Tamam yeter herşey istediğin gibi olsun
Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ...
Ne aşk var , ne mutlu sonlar
Dört duvar yalnızlık var
Gücün yetmez kaçmaya
Hapsolursun yalnızlığa
Ne aşk var , ne mutlu sonlar
Buz gibi yalnızlık var
Gücün yetmez ısınmaya
Hapsolunca yalnızlığa
Sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin al götür kokunu
Çocuktun hep sen , elinde balonla ... Engel miydim ben ? İğne miydim ?
Bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş ...
Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı .
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Ve gülümse şimdi .......
Haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben , eski bir saat gibi ... hırpalandım Istanbul gibi ..
Bebeğim ...
Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya ... öyleyim .