Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri,
Gülşene çevirdiğin çöller huzursuz şimdi.
Ey âlemlere rahmet, ey ufuk Peygamberi!
Bülbüller figandadır, güller huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Sen gidince zamanın külliyen kaçtı tadı,
Aşıkların ya Nebî sînesini dağladı!
Giran geldi yokluğun, akan sular ağladı,
Ah! Dicleler, Fıratlar, Niller huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Heyhat ki ehl-i fitne kıtaları dolaştı,
Heyhat ki kardeşliğe, barışa kan bulaştı.
Firkatinle ya Resûl! mevsimler başkalaştı,
Günler, haftalar, aylar, yıllar huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Ümmetin darmadağın, hâl-i perişandadır,
Gâyeden uzaklaşmış, her biri bir yandadır.
Başsız İslam âlemi, en kritik andadır
“Feth-i mübin”e mazhar eller huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Nice sır saklı idi “nübüvvet” pâyenizde,
Saadet asrı vücut bulmuştu sâyenizde.
Lâkin şu an hüzün var karada ve denizde,
Sükûnuna ay düşen göller huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Ey gönüller sultanı! Ey server-i kâinat!
Doğuşun bir mesajdı karanlık çağa inat.
Kimsesiz mazlumlara, her dem, açtın kol kanat,
Aynı ilgiye muhtaç kullar huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Öksüz Mescid-i Aksa, başını okşayan yok!
Temeli oyulsa da, hâlâ bir taş koyan yok!
Yüreği yananların feryadını duyan yok!
“İmdat!” diye çağıran diller huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
***
Savruldu yele gitti zor kazanılmış haklar,
Yadların tekelinde mahzun, kutsal topraklar.
Durum bu “Güller Gülü!” soldu yeşil yapraklar,
Gövdeye kurt girince dallar huzursuz şimdi.
Şol “âlem-i bekâ”ya göçtüğün günden beri
Umumi Ahval-i Arzımdır
Normal
