Bulunduğu yer: izmit,istanbul,kayseri,antalya,ankara
Yaş: 37
Mesajlar: 400
Tecrübe Puanı: 18
welovetheatre'den yazılar
dün 30 dk içinde yazdım olduğu gibi aktarıom yazıları...
_____________________________________________
ölüm mü
olur dünden razıyım
tükendiğim noktadayım
yaşamın soğukluğu içimde
ürperir oldum nefes aldıkca
tükeniyorum yavaşca
ansızım içime giren zehirle
son nefesimi verdim ben
gözlerim kapandı
yanımda olmayan ben
ruhum gitmişken
bir olmamışken
__________________________________________________ __
gözlerimi her kapadığımda yüzleştiğim gerçek
gözyaşlarımdan akarken yaşıyor akıyor
bensizliğin evresinde ruhum
karanlık kuytu köşelerde
bir sonsuzluğun peşinde
mutsuzluğun esiri ayağında zinciri
aynalara baktığımdaki bu yüz
hakadiyor gözyaşlarına
bakamıcak kadar kirliyim kendime
ifadesizliğin belkemiğinde
hayatın merkezinde
ölümü beklerken ölümsüzlüğe hapsedilmiş
sonsuza kadar mutsuz bir ruh
_____________________________________________
karanlık mı aydınlığı hatırlatan
sevgisizlik mi sevgiyi isterten
mutsuzluk mu mutluluğu özlettiren
ruhsuzluk mu istediğin zaman akmayan gözyaşlarına neden olan
akmıyor tıkandı kaldı
gözyaşlarım beni dinlemiyor
__________________________________________________ _________
gözyaşlarının sonsuzluğundaydı ruhum henüz
aslında başlamamıştı henüz acılar
uzaktık yanyanaykende
yanımdaydın ve bana dönmeni sitedim senden
beni sevmeni istedim
sana dokunurken dokunmak istedim
bana dokunmanı istedim
gözyaşlarımda akan her damlada sen varsın
akan herdamlam sana olan özlemim
yanımdayken uzakta olduğun özlemimin gözyaşları
özlem içimdeki sensin
sensizliğin merkezi
__________________________________________________ _______
herdamla bir sen yaratmıştım ya
seni gözyaşlarımda yaşamıştıms adece
bazen mutluydu onlar bazen mutsuzdu
ama aktılar öyle veya böyle
şimdi akmıyorlar ama çünkü sen gittin bense öldüm
şimdi yaşayan gözyaşlarım değil
__________________________________________________ ______________
sen yokken hayatımda seni sevmeyi başaramadım sadece bekledim seni severim diye
sen geldin ya şimdi sevebilirdim seni ve sevdim
ama gittin işte
hemde severken gittin
neydi peki gitmenin anlamı bu akdar kolaymıydı herşey giderken acı çektiysen neden gittin ve ben neden acı çekiyorum sen gittiğinden beri
bensizliğin göbeğinde ruhum çünkü sen gittiğinde bende gittim ve gelmediğinden öldüm
artık ölüyüm
hayatın robotu
__________________________________________________ ___________________________
iki nokta arasındaki çizgi doğru dediler hep
oysa yalanmış biliomusun ey yar
doğru yokmuş
bi gidiş bide gidiş varmış
ne yaparsak yapalım gidiyormuşuz
sonsuzluğun uçsuz bucaklığında
kayboluyormuşuz
doğru yokmuş gitmek varmış
ve gitmek hep varmış doğru hiç olmamış
__________________________________________________ ___
ben yaptım die değerli olmadı hiçbirşey olmasında
herkes sevdiği işe baksın
ben yolladım die okumasın kimse yazılarımı
ben başardım die sevmesn kimse beni
sevdiğinis evsin herkse
sevmediğini ben varım die sevmesin
bencilk olsun herkes
kendinizi düşünün dostlar
gitmeni gerektiğinde gidin
kalmanız gerektiğindede kalın
severekyapıosanız yapın
başkasını düşünmeyin
bana öle örettiler
allahın dünyasında
kuralları öğretenler
melekler ve zebaniler
içinizdeki şeytan çıksın ortaya
hiçbirimiz temiz değiliz
hepimiz pisliğiz
_______________________________________
sen yazmıştın değilmi enson bu günlüğe
gidende sen oldun
herşeyi sen sonlandırdın başlattığın gibi
birşey yapamadım ben
sen gittin sen geldin
sen koptun benden
ben sadece seni istedim sense istediğin hayalindenvazgeçtin
nden bu akdafrr gerçeksin ki
hiç mi hayal edemiceksin
ufacık bi hayal birleştirirdi bizi zamana inat
ama gerçektinv e gittin
son noktaytı atarak
git işte git
ne demeliyim ki git
gözyaşlarımız akarken seninde benimde
git
ölmedik ama uzağın aramızda gözyaşlarımızın oluşturduğu okyanus bakalım hangimiz sonun başlangıcını yapacak ve ağlamaktan vazgeçecek
karşı ülkede bekliyorum seni
gittiğin gibi geldiğe
o okyanusun fırtınalarını aş diye
çünkü ben gelsem bile aşamam fırtınaları
sen istemesken gelmemi
gel çünkü ben fırtınaları didiriyorum sen geliceksin die
gelmiceni bile bile
Bulunduğu yer: izmit,istanbul,kayseri,antalya,ankara
Yaş: 37
Mesajlar: 400
Tecrübe Puanı: 18
konuşma isteği hissettiğimde
hep birilerini aradım
onlarla konuştum
konuştukalrımı tükettiğimde
yeni insanlar tanıdım
yabancıydılar
anlattım konuştum
içimdekileri boşalttım
şimdi durdum ve baktım kendime de
ben aslında konuşmam gereken kişiyle konuşmammışım
kendimle
şimdi kendimle konuşuyorum ve kimse yok yanımda
bir kafe de bi nescafe içiyorum
ve kendimle konuşuyorum
yanımda sonsuza kadar olan o
sadece o
onla barıştım küskünlük sona erdi
aynalarda kendime bakabileceğim zamanı bekliyorum
kendimi özledim
welovetheatre'den yazılar
Normal
