dağlara heval, dağlara...

[Elamo]

adım,,, olmayanların adıdır heval...
zalimdir pençelerim en az harunun dağ başında haince katledilmesi kadar
yüreğim, yusufun kancık bir pusuya kurban gitmesi kadar kinlidir ...
eğri sevdalarımda var benim heval
ama hiç bir xece'nin siyabend'ine karası kadar değildir...
doğmayan bir çocuğun kanındandır yüzüm
simsiyah benzim,
ancak benzemekteyim sana heval...
benzemek inadına zagrosa axlata ve en derinlere

kanadımda vardır heval... sergilenmeden kopmuş
umudum da annemin göz yaşlarında hapiste
kör bir hücrenin lanet olası boğuk havasında kalmış hayallerim
ölmenin adı konulmamış, yahut benzetilmemiş yanlarından kokluyorum bende inadına

dedimya heval ... ancak sana benzemekteyim
sesinde soluğunda ve her attığın adım da bende bir hançer gibi saplanıyorum hainlerin göhsüne...

korkma sakın ...
korkmadıgını bildiğimdendir bu korkum
o zaman al göhsünde bir ninni edasında memleketimi
o zaman bir derin çığlığın adını koy kendince
dağlara heval... avazın cıktıgı kadar daglara...

yazar Elamo