BAĞRIMDA BİR ATEŞ VAR
Bağrımda bir ateş var
Ne bileceksin
Ölsemde ne duyacak
Ne göreceksin
Hep seninle yaşadı
Öldü deseler
Aşkından öldüğümü
Bilmeyeceksin
Belki biraz üzülüp
Kim diyeceksin
Sevmek öyle güçlüki
Benim gücüm yetmiyor
Gönlüm sanki delirmiş
İhtirazım bitmiyor
Sev diyemem ki gel diyemem ki
Elim kolum bağlanmış çöz diyemem ki
Yıllardır yaşadım sen diye diye
İstesem bu aşkı öldüremem ki
ÇİLEKEŞ
Bırak dedim, bırak felek
Sevenlerin yakasını
Duymadın mı bunca yıldır
Aşkımızın duasını
Sen mi dedin sevgiliye
Böyle zalim olmasını
Nasıl taktın boynumuza
Bu felaket halkasını
Her gönlün bir köşesinde
Yaralanmış bir yer vardır
Benim gibi çilekeşin
Yaşaması ızdıraptır
Nice ümitlerle bakarken yarına
Şimdi biz de düştük kader tuzağına
Bize mutluluğu vadeden ümitler
Şimdi terk ettiler bizi birer birer
Ağla ömrüm, ağla gözüm
Ne kadere ne sana geçmedi sözüm
Ben çekemem bunca kahrı gönlüm
Ben sabahsız gecelerin kucağında bir çilekeş
Sen ümitler ülkesinin karanlığında bir güneş
Artık güneş doğsa doğmasa ne olur
Artık kader gülse gülmese ne olur
Ben şimdi bir aşkın ümit kurbanıyım
Gönül parça parça yaşamak zor olur
Ağla ömrüm, ağla gözüm
Ne kadere ne sana geçmedi sözüm
Ben çekemem bunca kahrı gönlüm
GÖNÜL
Nedir bu çektiğim senden
Gönül derdin hiç bitmiyor
Yediğin darbelere bak
Bu da mı sana yetmiyor gönül
Her çiçekten bal alırsın
Her gördüğünle kalırsın
Sen kendini ne sanırsın
Belki bir gün uslanırsın gönül
Uslan artık deli gönül
Bak gelip geçiyor ömür
Uslan artık deli divane gönül
Dünya sana kalır sanma
Geleceği dünden sorma
Her gün gördüğün rüyayı
Aldanıp ta hayra yorma gönül
Hepimiz bir misafiriz
Zaman gelince göçeriz
Ecel acı can alırken
Her şeyimizden geçeriz gönül
:: Orhan Baba ::
Normal
