KORKUYORUM... sevdam korkuyorum
Ne zaman bir aynasız görsem
vurur bir kıpırtı içime, suçlu yada suçsuz'ken bile
tutup kollarımdan beni sürecek sanıyorum
hiç olmayacak sanıyorum benliğim bir daha
gidip dönmeyenler gibi gitmekten korkuyorum sevdam
ama yanlış sanma sakın beni
korkum korkularımdan değildir ki sevdam
korkum, bir gece yarısı uyanıpta beni bulamamandandır
biliyorum o al yanaklarından süzülecek bir ilki damla yaş
garipleneceksin sen sevdam
üzüleceksin...
bende üzülmenden üzülüyorum ya sevdam.... ah ahhh...
BiLiyorsun ki
Ben seni Nedensiz sevdim... SEVDAM
Nedenli olabilirmi hiç bir çocuğun annesine ağlaması
veyahut bir memleket figanında yitik bir özlem kurusu...
olabilirmi sevdam... olabilirmi?
Seni üstüme dogabilecek en güzel güneşin sarılarından
damar damar dolanan o kımlıksız kanımdan
ve gelinlik çağlarında yemyeşil örtüsüne bulanan o baharın
o yeşilinden bile cok seviyorum...
demeki 3 renkten mi fazladır senin sevdan ... sevdam
Ben kürdüm biliyorsun sevdam
kutsal olan sevdalanmaktır
bir güneşe
iki akan kana
üç yeşil bahara...
bilirsinki sevdam yeni dogan her gun yenı bir umuttur
kanın her damlası bır adım topraktır
ve bahar bize inadına newrozlar taşıyor yarınlara sevdam
işte ben seni bu kadar nedensiz sevmişim sevdam
bu kadar nedensiz...