Benim eski çalıştığım yer bana evime oldukça yakın sayılacak bir mesafede idi ve sabahları bu yüzden hem spor niyetine hemde yürümeyi sevdiğimden yaya olarak giderdim.Bir gün sabah işe giderken yolda bir inilti bir mızıltı duydum.Bir yavru köpek sağ arka ayağını adeta sürüyerek gelen geçenlere doğru "ne olur beni alın ayağım kırık ve tedavi edilmem gerek"dercesine yaklaşıyor ve ne yazıkki sığınmaya çalıştığı kişilerin tekmeleriyle kendini yerde buluyordu.Hiç sevmez ilgi duymam sanırdım köpeklere,aldırmam sanırdım ama meğer değilmiş..Ben bile şaştım yaptığıma ama hemen bakkalın birinden bir boş koli aldım ve adını daha sonra şıvga koyacağım kızımı kucaklayıp doğru işyerime gittim.Veteriner bir arkadaştan yardım istedim getir dedi götürdüm işten izin alıp..1 aylık bir doberman dedi veteriner..Gördüğüm engüzel ve klas doberman yavrularından biri dedi ,"yazıkki ayağı hem kalçadan hemde ayak bileğine yakın yerden kırık düzelmez sakat kalır"dedi.Bense ayağının sakatlığını geçmiş sadece ayağının ona verdiği acının geçmesini diliyordum. Uzunca bir çabadan sonra veteriner yavrucağın ayağını alçıladı gerekli parazit ilaçlarını vesaire işlerini yaptı bilgisayar başına geçti ve bana adı ne olacak dedi ona bir kimlik çıkaralım dedi.Şıvga geçti içimden ..Yazdı çizdi,kutuya koydu tekrar ve kucağıma verirken 1 ay sonra gene getireceksin olurmu dedi.
Ben nasıl bakacaktım,eşim ne derdi,apartmanda evsahibim hırgür yaparmıydı gibi bir kaç önemli hususu düşünmeye dahi fırsat vermeden dilim kalbimin yardımıyla olur demişti bile ..bakım evrelerini anlatmaya gerek görmüyorum hep bir kutuda durmadı tabi yaramaz şey..evde o yana bu yana koşturdu durdu terasta bir kulübe yapıncaya dek.Göle yakın evimin terasında dilediğince kalabilirdi artık en azından düzelene dek diyordum ona alışıp ayrılamayacağımızı bilmeden.Su gibi geçmişti günler artık alçının çıkma vakti gelmişti 1 ay olmuştu koca bir ay beni ona yaklaştıran koca bir ay.Veteriner alçıyı aldı ama şıvga ayağını basmıyordu..Ben korkulu gözlerle bakarken veteriner arkadaşım"bu gayet normal ayak eski alışkanlığına zamanla kavuşacak,bir süre basmayıp sürüyebilir basar zamanla ama bu ayak çok kötü kırıktı asla çok mükemmel derce bekleme sakat olacak yani" dedi ve ekledi "dilersen Mersin'de bir arkadaşıma ait köpek çiftliği var oraya yollayalım bakamazsan".."Hayır bakarım"dedim nedenini dahi bilmeden düşünmeden..Ogün bugün aşıları,bakımı,cumartesi pazar günleri gölde koşturmaya götürmelerim,uzun yürüyüşlere çıkarmalarımın sonunda ayağı veterinerin düzelmez sakat kalır demesine inat tam anlamıyla düzeldi.Artık bırakma zamanı geldi yani...Şaka şaka ne bırakması biz eşim ben kızım Hazal ve şıvga olmak üzere 4 kişilik bir aileyiz..Aslında çok kalbalığız bisürüde balığım var yafff ..Bu arada geçenlerde Eşime dedimki ŞIVGA'ya artık bakamıyorum ne dersin vereyimmi birine ? Aldığım cevap şu oldu yeminederim aynen yazıyorum:
-şıvganın bu evden gittiği gün bütün akvaryumların balıkların salyangoz ve diğer hayvanlarında gider ona göre.
Çok sevindim onunda şıvgayı aileden görmesine.Gurur duydum eşimle ve kendini kabul ettiren Şıvga ile.Şıvga şu an 6 aylık bir dobiş.İşte size hikayesini anlattığım Şıvga'nın dünden bugüne resimleri.
ben beğendim ayrıca küçüklüğü çok tatlı yemin ediyorumki
Teşekkürler. eskiden hayvan resimleri heleki üyelerin hayvanlarına ait resimler yayınlanınca çarşaf gibi mesajlar yazılırdı konuya...şimdi ya insanlar hayvanlardan yada gereksiz olarak gördüğü konulardan sıkılıyor olmalıki iki satır yazmıyorlar.Yazmama sebepleri umarım konuyla alakalıdır hayvanları sevmemekle değil..
Kırık ayağıyla sokaktan yüreğime"ŞIVGA"
eskiden hayvan resimleri heleki üyelerin hayvanlarına ait resimler yayınlanınca çarşaf gibi mesajlar yazılırdı konuya...şimdi ya insanlar hayvanlardan yada gereksiz olarak gördüğü konulardan sıkılıyor olmalıki iki satır yazmıyorlar.Yazmama sebepleri umarım konuyla alakalıdır hayvanları sevmemekle değil..
Normal
