Abi cumartesi günü başıma bi olay geldi ki aman allahım hiç bu kadar korkmamıştım yaa. Pazartesi günü matemtik sınavı vardı, evde de kimse yoktu bende oh ne güzel rahat rahat ders çalışıcam diye seviniyodum. Neyse saat 8 civarı bizimkiler evden ayrıldılar. Annemler kapıyı kitleyip evden çıktılar. Ben (tırsak kişilik) yanıma fenerimi, cep telefonumu, suyumu aldım, kalemi defteri çıkarıp çalışmaya başladım.
5-10 dakika geçti geçmedi, midem guruldamaya başladı. Kalemimi yarım kalmış sorunun üzerine bıraktım, kendimle gurur duyuyordum çünkü 10 dakikada baya bi soru çözmüştüm (şöyle bi 25 kadar falan) Neyse feneri aldım mutfağa gidiyorum. Annemin yaptığı şnitzelin kokusu kapalı mutfak kapısının ardından geliyor. Birden içimde kötü bi his belirdi. Mtfağa girmeden önce sağa doğru uzanan karanlık bi koridor var. İstemdışı olarak kafam oraya çevrildi. Kafamı çevirmek istiyordum ama çeviremiyordum. Birden hafif nefes seslerinin geldiğini farkettim. Aman Allahım, bir şey bana yaklaşıyordu! Hemen feneri açtım o şey neyse göreyim de öyle gelsin üstüme diye, açtım feneri, baktım bişey yok. Ama nefes sesleri hala yaklaşıyor... Hemen içimden besmele çektim. Nefes seslerini duymuyordum artık. Hayırdır inşallah dedim ve hemen mutfağa girip kapıyı kapattım. Bu olayı tırsaklığıma verip enfes yemeğin üstünü örten peçeteyi kaldırmaya gittim, o kötü his yine belirdi ancak bu sefer nefes sesi yoktu. Etrafıma biraz bakındıktan sonra peçeteyi kaldırdım. Amam Allahım! Peçetenin altından çıkan yemeğin üstü kurtlarla kaplıydı! Korkum erkekliğimi yenmişti, ağlamaya başlamıştım... İşte tam o sırada olabilecek en kötü şey oldu ve elektrikler kesildi! Ben mutfağın ortasında dört bir yandan gelen nefes sesleri arasında yere çömelmiş bir şekilde ağlıyordum artık...Birden omzuma bir elin dokunduğunu farkettim! Daha sonrasını ise hayal meyal hatırlıyorum... Babamın beni sırtına alışı, yatağa götürüşü, annemin ağlamaklı sesi, ve karanlık...
(Sanırım bundan sonrası rüyamda gördüklerim) Karanlığın içinden yavaş yavaş beyaz birşeyler doğmaya başladı. Hani şu herkesçe bilinen “ak sakallı dede” var ya, aynı onun gibi bir şey geldi o aydınlığın içinden, güldü, beni öptü ve gitti...
Sabah kalkınca annem bana ne oldığunu sordu hepsini anlattım. Farkettim ki annem de ağlamaklı olmuştu çünkü eve girdiklerinde nefes sesini onlar da duymuş ve çok korkmuşlardı. Annem bir de mutfaktaki o dehşet manzarayı görünce (tabaklar falan kırılmış, buzdolabı açılıp herşey yere dökülmüş,masa kırılmış, fırın kırılmış, ben bunları hiç bilmiyorum tabii) o da benim gibi kopmuş ve hüngür hüngür ağlamaya başlamış. Test kitabımı almaya gittiğimde ise çözdüğüm soruların hiçbiri yoktu... Hemen o gün bir hocaya gittik, hocanın dediğine göre bende çok nazar varmış ve bu nazarla birlikte bir teste tabi tutulmuşum. Ak sakallı dedenin beni öpmesiyse testi geçtiğime işaretmiş. Eğer o besmeleyi çekmeseymişim beni öldürebilirlermiş te. Artık hep boynumda bir cevşenle dolaşıyorum ve besmeleyi ağzımdan hiç eksik etmiyorum. Bence sizde öyle yapın... (-pisiko-)
(abi dün gece bu hikayeyi yazarken kapıyı hırsız zorladı çatur çutur kapıdan bi sesler geldi abim de banyoda, naapacağımı şaşırdım yemin ediyom. Hemen gecenin 1.30'unda winamp'tan son ses müzik açtım herif te tırsıp kaçtı Twisted Evil Ulan korky üstüne korku ne bu be ? Smile Smile Smile )
Besmele Hayat Kurtarir
Normal
