Yine yoksun..
Olmayışlarını yazmak ne kadar güç gelsede yüreğime..
Yine yazacağm..
Yokluğunun hiçbir evresinde bugün ki kadar
acımamıştı yüreğim..
Bugün bir başka sızlıyor sol yanım!
Olman gereken yer benim yanımken,
yine yoksun!
Yarısı hüzün,yarısı mutluluk kokan bir
sabaha uyandım bugün..
Ve bu sabah sızım sızım sızlayan,
yürek acımla burun buruna geldim..
Gözyaşlarımı tuttum,ağlamakla taçlandırmayacaktım bugünü...
Mutlu olmalıydım,sensiz senin için mutlu olmalıydım..
Hala çabalamaktayım,bu satırları yazarken..
gözlerim dalıp dalıp gitsede,
başladığım gibi bitirmek zorundayım..
...
Sensizliğin çatısı altında,sığıntı gibi yaşamak çok ağır..
Bestelenmesi gereken mutluluklar varken,
ayrılığı,hasreti ve gelmeyişlerini bestelemek çok ağır..
Beklemekten yosun tutmuş bu yürek çok ağır..
Özledim diye susmak bilmeyen iç çığlıklarım çok ağır..
Bu şehirde bıraktığın anılar arasında yaşamaya çalışmak çok ağır..
Ve
Her tarafı ağırlıklarla çevrili olan bu bedende yaşamak
Çok
Ağır!..
__________________
ßelki hiç durmadan uyusam iki gün çözüLür bu zor düğüm..
dünün benden aldıkLarını belki geri verir öbür gün..
yaLnız kaLsam hiçkimse ßana dokunmaSa..
yalnız kalsam bir köşeye saklanıp uyusam..
ßelki hep sussam sussam iki gün kayßoLur sonsuz hüznüm..dünün ßenden çaldıklarını ßelki geri verir öbürgün..