Düştüm yollara ararım ben kendimi,
Bana rehberlik eder,bulursam efendimi,
Bir boşluktayım,ne yapacağım bilmiyorum,
Çıkmaz bir sokakta kaybettim ben kendimi.
Dünya denen bu curcuna,kör etti gözlerimi,
Her kafadan bir ses çıkıyor,unuttum ben sözlerimi,
Kime ben ne söyleyimki,hatayı hep kendimde ararım,
Bir ışık olsun isterim, bulursam efendimi.
Bir çarkın içindeyim,döndükçe dönüyorum,
Bu gidişin bir sonu yok,çok iyi biliyorum,
Hep eğlenmek değildir,yaşamanın bir gayesi,
Bir yol göstersin isterim,bulursam efendimi.
Tut ellerimden bırakma, Yoksa Düşerim! Düşmek olmaz yalnız canımı acıtan, Gönlümün saflığı, Gönlümün ahmaklığı olur daha çok. Tut ellerimden tut sıkı sıkı, Bırakma ki, Acı çekmesin bu seni sevmekten gocunmaz yüreğim. Bırakma ki, Seni düşlerken hep gülen bu yüzüm adınla anlamsız hallere girmesin. Adın aklımın en güleç yerinden alıp başını yok olmasın derinlerinde. Lal olmasın dilim, Şakısın seni her gördüğünde bülbül misali. Gülümde sen. Sebepsiz veballer ödemesin bu saf ve güzel seven yüreğim.
Tut ellerimden bırakma, Bırakma ki , Sevdanla düşlediğim senli uzaklara yol alalım birlikte. Her adımını güvenle, ve aynı tutkuyla atalım. Kaçak yaşanacaksa bu sevdamız, Tut ki ellerimden, Birlikte yaşayalım aşktan mahkum, aşka mahkum hallerde.
Sayın şair arkadaşlarım...Yazmağa ara vermiştim ama,uzayan zaman insanı tembelleştiriyor.Öbür
yazı işlerimi yürütürken,şiirlerimi de sizlere sunmağa devam edeceğim,tabbii ki beğeni ve onayınızı
aldığı sürece.
.....Her yazılan şiir güzel olamaz,Şairin o andaki akli durmu,heyecanı,sevgi seviyesi,medeni cesareti
edebi bilgisi,kelime hazinesi,toplumdaki yeri ve yaşayış tarzı,kendisinin eğitim fonksiyonu büyük etkenlerdendir.Kısacası moral dediğimiz kabaran iç duygunun coşmasıdır.Hepinizde bu büyük hayalin canlı kalmasını dilerken,bir şiirimi beğeninize sunacağım. Sevgi ve selâmlar.
Ben kaleminizin ucunda zevkinize ortak birisiyim....Mustafa Özçiçek--İzmir-
Ö zenle korunmalı,gönül tahtının evi,
Z ayıf kırık camlardan,soğuk poyrazlar girer.
Ç ağlayan gibi aksın,kalplerinde ki sevi
İ ki akıl sahibi,mutlu olmayı diler.
Ç ığlıklar kopmamalı,madde meselesinden,
E vvelden ta ezele,devam etmeli birlik.
K argaşalık olunca,gelmeli,uhtesinden.
T aktirse asalettir,devam etmeli dirlik.
E skiyi unutarak,yeniyi hoşlamalı.
N edenler yaratmadan,hayata başlamalı.
............................Gönül bahçelerinin,açılmadan Çiçek'i,
............................Daha ilk başlangıçta,görmelidir gerçeği.
........Beni dost bilen bütün şair arkadaşlara,manevi bir armağanımdır.
........Kabul ettiklerinde mutluyum, canlanan ise, ruhum ile kanımdır.
1660- 27/ 05/ 2009
Gerek yok,
Senle geçen gecelerimi bilirim,
Sen gidince gelen soğuklarıda,
Sen bırakınca akan göz yaşlarınıda,
Gerek yok sana,
Son gün acılarını tekrar yaşamaya gerek yok.
Sana aldığım güller hala masada.
Senin olmayı bekliyorlar,
Onlarada sordum,
Gerek yok dediler,
Diğer gülleri düşünerek cevap verdiler,
Acı çekmesin kimse dediler.
Masada duran tabaklar,
Onlar bile kirliler,
Temizlenemiyorlar.
Onlarda diyorki:
Gerek yok,
Biz her gün aynı şeyleri yaşayamayız,
Sende akıllan ona gerek yok,
Onsuz yaşamayı öğren.
Bir zehire senin hayatının içinde gerek yok.
Bugün anladım o cansızları,
İnsan anlıyor ikinci bir acıyıda tadınca,
Gerek yok sana,
Gereksiz düşlere gerek yok,
Korunmaksızın baktım sana.
İkinci bir dert tattım bugun.
Sildim seni artık,
Gerek yok sana
Düşünce aklıma bir akdeniz şarkısı
Alıvermek var soluğu kıyılarda
Bir sokak lambasının loşluğunda
Leylak rengi günbatımlarında
Düşünmek o kocaman halka küpelerini
Kara gözlerindeki hülyalı bakışa
Akdenizin tuzu da karışınca
Tutamam kendimi
Açıp koca kalyonun yelkenlerini
Üç yüz yıllık bir sevdanın şarkısı gibi
Bakarsın bir akşam çıkagelirim