" Hayatıma anlam katan yedi harften oluşan en değerli kelime, "
Uyan zenân masalından uyan.İçimde cam kenarı özlemlerim yürürken Eskişehir`e sen bana binlerce balon al. Hem de her renkten birer tane..Secdegahıma düşen yarım uykulu sesimi sen doğrult ve sonra içimdeki tüm gurbet kuşlarını sal gözlerime.Kursağıma bırakılmış uykulardan kaldır beni. Sal beni bir umut boşluğu kaldırımlara. Sonra da dünden kalma ayakkabıların yönünü bana çevirip yürü can`a, yürü bana. Gittiğim yer, sana ters istikamette olsa da, varışım sanadır..Biliyorum vardığım yerde beni sen bekliyor olacaksın. Hadi gülümse bana, cam kenarı özlemlerin kanadığı yerden..Sarıl bana içimdeki can`ımdan. Sonra da sabah bana aldığın tüm balonları sal gökyüzüne..Sal ki, Elif/imiz tutsun ellerimizden..Sonra da aldığın cikolota kutularını aç, dağıtalım teker teker kücücük cocuklara.Avuçlarında kalan cikolata kağıtlarından gemiler yapalım sevgi limanına sonra da dudaklarının kenarına sirayet etmiş sevinçleri, beyaz bir mendile silip bir gülüş bırakalım yanaklarına..Bil ki, gülüşlerini yaralarından tanıdığımız her cocuk, bizim geleceğimiz. Bize bırakılan her gülüş, Elif`e ulaştıralacak en büyük emanetimiz. Ey sevgili, hadi uyan.Bu sabah beni sen karşıla masalımdan..Sonra da cam kenarı bakışlarımdan Elif/miz ile sen uğurla beni...
Ey düş`üne düştüğüm,
Hangi şehrin sorularına cevap aramaktasın şu saatlerde ? Hangi düş`ün ortasına düştü adına münhasır yedi harfin ? Kalk ve doğrul.Kör bir sabahın buğulu camına yazılıp sana sorulan sorunun cevabını hatırla. Diril kuyularından..Şiirlerine bırak saçlarını, cevabına sal soruları..Azınlık düşen kefenini yırt, at üzerinden. Çalıştığın yerlerden çıkmasa da hayat defterin, sen inandığın kadar sevecek ve sevileceksin bunu unutmayasın..Örtme peçeni, yumma gözlerini..Dağıt saçlarını, toplayanı ben olacağım çünki..Doğrul şüphelerden, vesvese dehlizlerinden..Sokul imlasız cümlelerime..Sesinin tınısı bırakyürek kapımın kulak ardına..Tut ellerimden, sev beni en güzel yerimden. Uğraşma alfabeyle,süslü olmasın boşver.. En sade haliyle öpüver kirpiklerimi / dirilsin içimdeki yedi harf, bir kelimeden ibaret ismin..
Unutma !
Kuşandığın cesedi ancak kendine inandırabilirsin. Yüzünde birikmiş çiziklerin coğunluğuna kanıp umutsuzluğun " azgınlığına tahakküm ettirtme. Eğme başını. Susturma içindeki suretini. Unutma, her suret aslı`nda vücut bulacaktır. Dirinme uzaklığıma, siyahını çabalama dişlerinle en tuzsuz yamama yapmayı Unutma, sen aslına yani bana bir gün kavuşacaksın. Alfabeyi diz çöktürüp ale`nen olmasa da, adının yedi harfiyle susacağım sana..
Uyutma !
İçimdeki yarı uykulu sesimi uyutma..Sana akan her bir harf hayat olmuşken dudaklarımda, avutma sancılarımı..Kanayım olduğum yere / sızayım öylece..Dile gelmese de yüreğim bari en tuzlu halimle anlatayım sendeki beni..Haydi uyutma içimdeki cocuğu, bize okunan masallara benzemesin kavuşmamız. Yaşananlar, bir düş`ten ibaret olsaydı eğer çoktan düşerdi düş`ümüz Elif/imiz elinden..Kırıldı camdan kalelerimiz..Kaybolurdu mavi bilyelerim..Hadi toparlama saçlarını, sal omuzlarına..Sal ki uyumadığım her gece, kulağına masallarımı anlatayım...
Kapatma !
Ardına kadar arala yürek kapını..Kapatma yüreğinin önsözünü..Daha yeni söktüm harflerini, daha hecelemedim yedi harfi..Kapatma kendine olan inancı..İnanmak, başarının yarısıdır..Yürüdüğün her yol banadır, koşma terlemesin gülüşlerin..İnandığın herşey sana hayattır, yorma zihnini solmasın Elif kokan filizlerin..
Satırlarıma son verirken, unutma bu dünyada inandığın kadar yaşarsın sevgili..Bak ben dizlerimin önüne çöktüm bir deniz kıyısında.Gökyüzüne açılmış avuçlarım, sırtıma vuran rüzgar/ eksiklerime kavuşma garındayım..Elimde biletim, sizi beklemekteyim..Bir elinde Elif olmalı bir elinde hayat miktarı umut..
Ve biz " bize " kavuştuğumuzda masal bitmeli..
Bir gül sağnağı başlamalı sonra..
Harf harf...
Sonra deniz bizi içine çekmeli..
Sonra da dua`ya duran dizlerimin izi silinmeli..
.............
Unutma, her masalın sonu vardır..
Her hayat gibi..
Lakin unutma,
Bizdeki bu hayat,
Elif`teki bu umut varoldukça
Gökyüzüne bırakılan her renkli balon Elif/imiz`e ulaşacaktır..
Sakın sen içindeki umutta kaybolma..
Yaşadığın kadar değil,
İnandığın var et beni..
Ey renkli balonların düş`üne düştüğüm en güzel düş,
Elifimize renkli balonlar almayı unutma sakın.
__________________
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...
Bir selam verdim..
aynalara gülümseyip
yüreğinde..
hissedebildi mi..
beklediğimi..
çağırdığımı..
sesimi duyabildi mi kulaklarında
ulaşabildi mi..
fısıldamak istediklerim
gel..derim
ki dileğim
gelirsin de
kaçar gideriz kırlara.
bak
güneş ısıttı toprağı
çiçekler isyan edip
başkaldırdılar
bayrak açtı yürekleri
evrenin
gelirdin de
dağların tepelerinde birlikte
haykırırdık
hani yankı yapar ya..
ben sana seslenirdim yüreğimle
yankısını duy diye yüreğinde
ve arada bir soluklanırdım..
nefesim tükense de..
senden gelen sesin
yankısı duyulana dek yüreğimde
çığlık çığlığa haykırırdım adını
bulutlara bakardık birlikte
gökyüzünde..
sonra uzatıp ellerimi
ellerinden tutardım ve kanatlanırdık
tepeden bakar küçümserdik
insanları..
kar beyaz bir buluttan
bir başkasına
atlardık
ve minik şimşekler bırakırdık
ardımızda..
ürkütmezdi varlığımız hiç kimseyi
ve bir yağmur damlası olup
birlikte yağardık..
bir çiçek bahçesine el ele
yapraklarından süzülürdük
bir gonca gülün yüreğine
o gülde gül gibi olurduk
birlikte hayat verir büyütürdük
ve güpegündüz bir rüyayı paylaşırdık
tüm sevecenliğiyle
biz diyebilir miydik kim bilir
adı sevgi çiçeği mi olurdu
o gülün dost yüreğimi
adını söylemek istemezdik belki de
belki de adı hiç olmazdı
rüyadaki bu masalın
adsız birer kahramanı olurduk belki de
sonra
ipeksi bir elin
işaret parmağı uzanırdı
ve ben susardım
aslında hep susardım.
mühürlenirdi kelimeler
tutuklu kalırdım kendi bedenimde
ve gözlerimi yumardım
sadece beklerdim
beklerdim
pamuk prens değildim ama
rüyadan uyanmak için değil
uykudan bir sevince uyanabilmek
için
beklerdim..
bir hayalim olsun isterdim
uzanıp dizlerinde gece karanlığında
kimsesiz bir gecenin yalnızlığında
yıldızları seyredebilmeyi
ve şarkılardan fal tutar gibi
bu yıldız senin..
o yıldız benim..
sayardık belki de sabaha kadar
kollarımız iki yandan kuşatır geceyi
kucak, kucak toplardık yıldızları
bir ucundan sen alır gelirdin
dünyanın
öteki ucundan ben toplardım onları
bir samanyolunda kavuşurdu
bizler gibi onlarda birbirlerine
ellerimizle..
bir düş bu
bir hayal
gözlerimi yumuyorum..
uyanmak mı..
bir gün evet..
ben uyandığımda
daha güzel bir dünyaya
doğabilmek istiyorum
hayalse hayal
masalsa masal
bir tek bunu biliyorum...
seviyorum...
Normal
