Resûlullah efendimiz zamanında Şam’da bir Yahudi hahamı vardı. Birgün Tevrat okurken,
4 sayfada Peygamber efendimizin mübârek ismine rastladı. İslâm dinine büyük bir
kin besliyordu. Hasedinden bu 4 sayfayı yırtıp yaktı. İkinci gün Tevrat’ı okumaya
başladığında, bu sefer 8 sayfada Peygamber efendimizin mübârek ismine rastladı.
O sayfaları da yırtarak yaktı. Üçüncü gün, bu sefer 20 sayfada Peygamberimizin
ism-i şerîfini gördü. Bu defa düşünmeye başladı. Kendi kendine; “Her isim gördüğüm
sayfayı yırtarsam kitap bitecek. Bunda bir hikmet olması lâzım.” dedi. İçine bir ateş düştü.
O sıralarda Peygamberimizin İslâmiyeti yaydığını duymuştu. Uzun bir yolculuktan
sonra Medine’ye geldi. Fakat, Peygamber efendimiz vefât edeli 4 gün olmuştu. Haham
bunu duyunca, kendinden geçip ağlamaya başladı. O sırada hazret-i Ali buyurdu ki:
- Ey yabancı! Kimsin ve neden ağlıyorsun?
- Ben bir Yahudi hahamıyım, Şam’dan geldim.
- Tevratta Peygamber efendimizin ismini gördükçe sayfalarını yırtan sen misin?
- Evet, bunu nereden bildin?
- Sizin geleceğinizi Resûlullah efendimiz haber verdi.
Hahamın İslâm dini hakkında hiç şüphesi kalmadı ve Kelime-i şehâdet getirip, orada Müslüman oldu.
__________________
TabuTlara sığmayacak kadar inTihar var , şeyTanın siparişi..
dünyanın ninnisi olmuş sirenler , Ya RAB bizi özler...
şah damarım aTTıkça yaşını silerim çeşmin , solar hayaT resmin..
umuT nerdesin yine biTTin , nerelere giTTin , ben seni göremeden...
Hahamın Müslüman Olması....
emeklerine sağlık.
Normal
