...azad et düşlerimi...

[hayat]

beklediğim ne?
yüreğimin kıyılarına istasyonlar kuran beklentimin beklediği beklememektir artık...

gecenin çarşafını çekiyorum umutlarıma
korkularıma bağlıyorum "belki"leri,"yeniden"leri,"sevmiştir"leri
sisli bir sabahın yüzünde kaybediyorum gülüşünü
kaybediyorum herşeyimi
siliniyorum...

o sevdiğin/de pembeleşen gamzelerimi asıyorum yüzümde...

hangi vaveylaya sığar göğsümde sıkışan cümlelerim
söyle, feraha çıkar mı yüreğim...?

dönüşüne nefretler örmüştüm sancılı gecelerde
şimdi, geldin (mi)...
bundan böyle kanar mı içimde pıhtılaşmış hasretin
bilirim bir defa dokunsa gözlerine gözlerim, içimi toparlayıp düşeceğim yoluna yeniden...
korkum bundandır
korkum yeniden yanmaktan, ölmekten değil, yeniden dirilmektendir....

yitik sevdam, azad et düşlerimi h/içinden.....