adam kararlıydı
aldırcaktı kalbini
yorulmuştu artık
bitmeyen o agır ezici yükün altında
o derin acıyla yaşamaktan..
kararlıydı çünkü
biliyordu bu yük
bu sevda
bu bedene agırdı
alışık degildi o
temiz menfaatsiz gerçek sevgiye
söküp atmak na mümkünse yüregimden o aşkı
kavuşmak degilse mümkün
aldırırım dedi kalbimi.
hekim hekim gezdi
anlattı derdini
olmaz dediler
olmaz oyle şeyy..
anlattı adam dedi çıkmayan bir sevda var onda
beni gün geçtikçe öldüren bir hasret var onda
alın dedi alın!
kimi deli dedi kimi acıdı kimi aptal aşık dedi
ama adam sadece alın dedi.
ikna oldu hekimler
degiştirelim dediler kalbini
degiştirdiler
açtı gozlerını adam büyük bir umutla
sessizce dinledi kalbini
o eski agır yakıcı duygu varmı dıye anlamaya çalıştı
parladı gözleri evet dedi evet!
hafiflemişti serinlemişti
taki
pencere önündeki
yeni açmış
dikenlerinin ortasında dimdik duran gülü görene kadar
parladı gözleri
gülünü hatırladı hissetti o acıyı yine
gülüne olan hasretin agırlıgını
kimin dedi bu kalp
kimin kalbi bu
rahmetlidem,i gülüme aşıktı yoksa
neden hala acıtıyor
bu hasret yüregimi
dediler bu kalp duygusuz sevmeyi bilmeyen
hiç sevmemiş bir adamın kalbiydi mümkün degil.
bir bir geçiyordu gözünün önünden anılar
tüm beyni onlarla doluydu
bagırdı adam dedi o zaman
beynimi alın
aldılar onuda
yine unutmadı adam
dediler imkanısz
hiç düşünmeyen hatırlamayan bır adamındı bu beyın
dedi gözlerimi alın
gördügü herşeyde o var beni aglatan bir ses var
aldılar gözlerini
elele bir çift gördü adam
birbirine aşkla bakan
hatırladı agladı adam
imkansız dediler
bu gözler hiç sevgiyle bakmayan
hiç aglamayan bir adamındı
dediler alacak bir şeyin kalmadı
çaresi yok bunun
evet dedi adam alacak bir şeyim kalmadı
gülümü benden aldıklarında herşeyimi almışlardı
madem alacak bir şeyiniz yokk
verecek bir şeyinizdemi yok
gülümü verin bana
gülümü verin bana
bu şiiri yazdıgımda
kafam bir milyondu harbiden aldırmak istedim.
paylaşmak istedim
__________________
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum, bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne
sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,
öyle gitki arkanda izinden başka birşey kalmasın hayata dair